Κείμενο/προτάσεις: Δημήτρης Βεργίνης
Δεν είναι οι μέρες που θα καθίσουμε να ξεκουραστούμε το Πάσχα. Δεν είναι οι μικρές -ή μεγαλύτερες- αποδράσεις μας σε χωριά, νησιά και ύπαιθρο που επιλέγουμε για να ξεφύγουμε από τη ρουτίνα των πόλεων. Δεν είναι οι παρέες που καλούμε την Κυριακή για να γεμίσουν τα σπίτια μας, οι οικογένειες που σαν από συσσωρευμένη ανάγκη σμίγουν αυτή τη βδομάδα. Δεν είναι η μελαγχολία που φοράει πανοπλία και δύσκολα αναχαιτίζεται αν βρει ακάλυπτα πλευρά και αφημένες στην άκρη ασπίδες.
Μεγάλη Εβδομάδα και ως την Ανάσταση, είναι το πιο σιωπηλό εφταήμερο του χρόνου. Είναι αυτό που σαν ασυναίσθητα κρατάμε όλοι τους τόνους πολλά κλικ χαμηλότερα. Είναι η ενδοσκόπηση που κάνουμε, οι εξομολογήσεις μας που είναι περισσότερες από ποτέ. Έχει μιαν αύρα αλλόκοσμη αυτή η βδομάδα. Με κάποιο τρόπο μας επιβάλλει να προσπαθούμε για το καλύτερο. Το λίγο -έστω- δικό μας καλύτερο, το λίγο -έστω- συλλογικό καλύτερο. Ας πούμε ότι αυτή η διάθεση ελαφραίνει κάπως το σταυρό του καθενός μας.
Εμείς, από την ομορφιά αυτών των ημερών ορμώμενοι, θα προτείνουμε μερικά βιβλία για να συνδυάσουμε το μέσα με το έξω όμορφο.
Λογοτεχνία
Αλλαγή: Μέθοδος, Εντουάρ Λουΐ, εκδόσεις Αντίποδες
Το τρομερό παιδί της γαλλικής λογοτεχνίας επανέρχεται με… τον εαυτό του. Ένα αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα που σε πιάνει απ’ το λαιμό απ’ την πρώτη του σελίδα. Τα παιδικά χρόνια, η προσποίηση ενός άλλου εαυτού, η ενηλικίωση, ο τρόπος να γίνει αυτό που έγινε. Η φτώχια παντού, η ζωή των φτωχών ανθρώπων, τα ελάχιστα ενδιαφέροντά τους, η τηλεόραση πανταχού παρούσα, η ρουτίνα που κρατάει ολόκληρες ζωές. Ο ρατσισμός κάθε τύπου, η ντροπή, η μεγάλη πληγή του «τι θα πει ο κόσμος».
Κι η γραφή να ρέει. Κι οι σελίδες να φεύγουν.
Οι φαροφύλακες, Emma Stonex, εκδόσεις Μεταίχμιο
Τρεις φαροφύλακες εξαφανίζονται από τον φάρο με την πόρτα κλειδωμένη από μέσα, το τραπέζι σερβιρισμένο και όλα τα ρολόγια σταματημένα στην ίδια ώρα. Κανείς ποτέ δεν έμαθε κάτι για αυτούς, ποτέ δε βρέθηκαν είτε ζωντανοί-είτε νεκροί.
Μια ιστορία βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα. Χωρίς μια λύση όμως που να έπεισε ποτέ κανέναν. Για αυτό η Stonex το πιάνει από την αρχή και δίνει τη δική της εκδοχή. Αν αυτή ικανοποιεί στο τέλος κάποιους παραπάνω είναι μια άλλη ιστορία. Οι αναγνώστες, μέσω της συγγραφέως, μπαίνουν στα παπούτσια καθενός από τους ήρωες. Κι ακόμη πιο μέσα. Στην ψυχή τους βαθιά. Και προσπαθούν να καταλάβουν γιατί να έδρασε καθένας όπως έδρασε ή όπως εικάζουμε ότι έδρασε. Πού σταματάει η λογική και πού αρχίζει η τρέλα, το παράλογο ή το παραφυσικό;
Ιστορίες από ένα περασμένο μέλλον, Μιχάλης Μακρόπουλος, εκδόσεις Κίχλη
Λένε ότι οι συγγραφείς που γράφουν για το μέλλον έχουν τα θεματάκια του με το παρόν. Δεν ξέρω κατά πόσον ισχύει αυτό για τον Μακρόπουλο, ωστόσο σχεδόν όλα του τα βιβλία διαδραματίζονται σε κάποιες… αυριανές δυστοπίες.
Έτσι κι εδώ, εννιά ιστορίες, εννιά διηγήματα που φτιάχνουν από την αρχή έναν κόσμο οικείο μας αλλά… πιο σκοτεινό. Οικείο μας αλλά… πιο άγριο. Τόσο οικείο που διαβάζοντας το βιβλίο πολλές φορές σήκωνα το βλέμμα και κοιτούσα έξω ελπίζοντας ότι ακόμη δεν τα έχουμε καταστρέψει όλα, ότι ακόμη έχουμε ελπίδες να μην το κάνουμε. Προλαβαίνουμε αν βιαστούμε, συνεργαστούμε και… σοβαρευτούμε.
Ο Μακρόπουλος έχει την τέχνη της άμεσης γραφής, της παραστατικότητας της περιγραφής, των γρήγορων, κοφτών, περιεκτικών διαλόγων. Οι ήρωές του δε θέλουν να πουν πολλά για να συστηθούν, νιώθεις ότι τους ξέρεις από την πρώτη σελίδα. Ψάχνεις στη μνήμη σου από πού αλλού τους γνώρισες. Κι αυτό σε βάζει χωρίς χρονοτριβή στις ιστορίες τους. Στις ιστορίες τους συγγραφέα.
Μελέτες-Επιστήμες
Η πραγματικότητα δεν είναι αυτό που φαίνεται, Carlo Rovelli, εκδόσεις Πατάκη
Ο Κάρλο Ροβέλι είναι καθηγητής θεωρητικής φυσικής. Έγινε παγκόσμια γνωστός πριν μερικά χρόνια όταν έβαλε σε βιβλίο τα άρθρα εκλαϊκευμένης φυσικής που έγραφε σε εφημερίδα με τον τίτλο «Επτά σύντομα μαθήματα φυσικής».
Στο συγκεκριμένο βιβλίο πιάνει τα πράγματα από την αρχή. Αυτός είναι ο τρόπος του να εξηγήσει για τα τεράστια άλματα της επιστήμης της φυσικής και το μέλλον της που προβλέπεται ακόμη πιο λαμπρό. Αγιογραφεί σχεδόν τον Δημόκριτο και με μιας ελκυστικής και κατανοητής γραφής αναδρομή φτάνει ως τη θεωρία των χορδών και την κβαντική βαρύτητα βρόχων.
Η μουσική είναι ένα παιχνίδι για παιδιά, Francois Delalande, εκδόσεις Fagotto books
Αυτό το βιβλίο αναφοράς υπερβαίνει κατά πολύ το στενό πλαίσιο της Μουσικής Παιδαγωγικής, παρόλο που ο/η ανήσυχος/η μουσικοπαιδαγωγός θα βρει εδώ πρωτότυπες ιδέες και εμπνευσμένες εφαρμογές για να εμπλουτίσει την γκάμα των δράσεων τις οποίες απευθύνει στο μαθητικό κοινό.
Ο συγγραφέας όχι μόνο προτείνει να κάνουμε μουσική πριν να μάθουμε νότες –θέση που συναντά την προβληματική και άλλων συνοδοιπόρων του σε μια παιδαγωγική προσανατολισμένη στο παιδί και στη δημιουργικότητα–, αλλά προχωρά ένα βήμα παραπέρα: μας προσκαλεί να παρακολουθήσουμε τη σημασιολογική περιπέτεια της έννοιας του παιχνιδιού συνυφασμένης με αυτή της μουσικής και του μουσικού.
Παιδικά
Το τείχος, Τζανκάρλο Μακρί – Καρολίνα Τζανότι, εκδόσεις Susaeta (ηλικία 4+)
Ένας βασιλιάς μια μέρα ξυπνάει στραβά. Και δεν του αρέσει η πολυχρωμία. Και διώχνει όλο τον κόσμο που δεν έχει το ίδιο χρώμα με αυτόν. Και για να μην τους βλέπει σηκώνει κι ένα τείχος. Μετά όμως αρχίζει να χρειάζεται για χίλιους λόγους όσους έδιωξε. Τι να κάνει λοιπόν; Αρχίζει να τους ξαναφέρνει πίσω. Και το τείχος; Τι θα γίνει μ’ αυτό;
Ένα παγκόσμιο Best Seller, ένα καταπληκτικό βιβλίο που εξηγεί στα παιδιά ότι μόνο σε έναν πολύχρωμο κόσμο υπάρχει ομορφιά, μόνο όταν όλοι οι άνθρωποι ζουν μαζί μπορούν να κάνουν ωραία πράγματα.
Ο κ. Πιγκουίνος και το κάστρο με τα μυστικά, Άλεξ Τ. Σμιθ, εκδόσεις Ψυχογιός (ηλικία 8+)
Ύστερα από την αναγκαστική προσγείωσή τους σ’ ένα χιονισμένο βουνό, ο κύριος Πιγκουίνος και ο Άρης η αράχνη ανακαλύπτουν ένα παλιό, έρημο κάστρο. Ταυτόχρονα, πολλά κατοικίδια ζώα αρχίζουν να εξαφανίζονται, ενώ μυστηριώδεις μορφές παραμονεύουν στο σκοτάδι. Τι να σημαίνουν άραγε όλα αυτά;
Ένα ξεκαρδιστικό βιβλίο, μια ακόμη περιπέτεια του ερευνητή (και πιγκουίνου) κύριου Πιγκουίνου.
