Κείμενο: Δημήτρης Βεργίνης
Η Εξάνθεια είναι ένα χωριό που πάντα ήταν σημείο αναφοράς στο νησί μας. Τους προηγούμενους αιώνες τα χωράφια της ήταν περιζήτητα και πανάκριβα καθώς εκεί καλλιεργούνταν τα καλύτερης ποιότητας σταφύλια. Σήμερα, παραμένει σημείο αναφοράς αν και οι λόγοι έχουν αλλάξει. Στην εποχή που η Λευκάδα είναι ένα νησί στην κορυφή της λίστας του τουρισμού για τη χώρα μας, το μικρό ορεινό χωριό είναι ένας λόγος να ανέβει κάποιος ως εκεί, να θαυμάσει το μαγικό ηλιοβασίλεμα των δυτικών ακτών, το μάτωμα του ουρανού, ενώ ο ίδιος -συνήθως- θα βρίσκεται πάνω απ’ τα σύννεφα.
Εκεί, στα όρια της γης και του ουρανού, έχοντας στην πλάτη του το ομορφότερο κόκκινο του Ιονίου, βρίσκεται το Chorafaki της Διονυσίας Βλάχου. Ήταν κι ο λόγος που ανηφόρισα λίγες μέρες πριν στην Εξάνθεια, για να μιλήσω από κοντά με ένα κορίτσι που αρκούσαν λίγες λέξεις και μερικά χαμόγελα ώστε να καταλάβω πόσο αγαπάει αυτό που κάνει. Πόσο εύκολο είναι να ξεφύγουμε, αν θέλουμε, από τα τετριμμένα του τουρισμού και να ξανασυστηθούμε ως άνθρωποι, ως Λευκαδίτες σε όσους μας επισκέπτονται με έναν άλλον τρόπο: αυτόν που ενέχει τις μυρωδιές, τα χώματα, το νερό, τον ιδρώτα, τον μόχθο του τόπου μας.
Η Διονυσία, με πρώτη ύλη το λάδι που κάνει η οικογένειά της, φτιάχνει χειροποίητο σαπούνι. Έχει στήσει τον πολύχρωμο πάγκο της στην είσοδο του χωριού κι έχει απλώσει πάνω σαπούνια με αρώματα λεβάντας, κανέλλας, μύρου, χαμομηλιού και τριαντάφυλλου. Με τα ίδια αρώματα φτιάχνει και σαπούνια με λούφα για απολέπιση. Κι εδώ είναι που μαθαίνω ότι λούφα το είναι εσωτερικό του αποξηραμένου κολοκυθιού! Στον πάγκο επίσης θα βρούμε παρθένο ελαιόλαδο με δεντρολίβανο, κεραλοιφές και βαλσαμέλαιο με βάλσαμο που συλλέγει η ίδια από τη φύση της περιοχής κάθε άνοιξη.
Τα προϊόντα της τα διαθέτει εκεί κάθε μέρα ως το τέλος Σεπτέμβρη από τις 7 το απόγευμα ως τις 10 το βράδυ, από τις σελίδες της στο Facebook και το Instagram ή από συνεργαζόμενα καταστήματα στην πόλη και τη Βασιλική.
Έφυγα χαρούμενος, γεμάτος από αυτό που είδα (και άγγιξα και μύρισα). Έπειτα από την επιστροφή μου στο νησί, ψάχνω ομορφιές να πιαστώ, δράσεις που έχουν μνήμη, ανθρώπους που θέλουν και μπορούν να έχουν το βλέμμα τους και πίσω στο παρελθόν και μακριά στο μέλλον. Στο Chorafaki στην Εξάνθεια και στη διάθεση της Διονυσίας αυτά τα βρήκα.
