Κείμενο/φωτογραφία: Δημήτρης Βεργίνης
Είναι το πιο γνωστό και το πιο φωτογραφημένο μέρος του νησιού. Είναι η παραλία για την οποία έχουν γραφτεί εκατοντάδες άρθρα κι έχει προκαλέσει εκατομμύρια φωτογραφικά κλικ. Είναι αυτό που παίρνει τη φήμη της Λευκάδας και την πηγαίνει χεράκι-χεράκι σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Το βλέπουμε τουλάχιστον τρεις δεκαετίες τώρα παντού.
Και; Κάθε φορά που φτάνουμε εκεί, κάθε φορά που το βλέπουμε είναι σαν την πρώτη. Κάθε φορά η ανάσα κόβεται, το μυαλό δεν μπορεί να χωρέσει, να πιστέψει ότι αντικρύζει τόση και τέτοιας έντασης ομορφιά. Ο λευκός βράχος, η κάθε πιθανή απόχρωση του μπλε στη θάλασσα, η βοτσαλόστρωτη αμμουδιά, το άγριο προς το νότο, στήνουν σκηνικό ιλίγγου.
Το Πόρτο Κατσίκι, είναι μια εικόνα αλλόκοσμης μαγείας. Ένας τόπος που έχουμε την τύχη να βρίσκεται δίπλα από εκεί που ζούμε.
Υγ. Ως βασικό διαφημιστικό προϊόν του νησιού, ως πρέσβης της συνολικής ομορφιάς της Λευκάδας, θα όφειλε να έχει και την ανάλογη μεταχείριση από τους “άρχοντες” του τόπου. Τα σάπια σκουριασμένα κάγκελα, η -σε σημεία- κατεστραμμένη και εντελώς κακοφτιαγμένη (και αισθητικά) τσιμεντένια σκάλα που κατεβαίνει στην παραλία, η -με όρους μαφίας- λειτουργία του πάρκινγκ τους καλοκαιρινούς μήνες, δείχνουν την απόσταση του “πρέπει” από το τι πραγματικά γίνεται στη Λευκάδα του 21ου αιώνα.
