Του Παναγιώτη Σκληρού
Μικρόσωμος, ευγενής, πολυάσχολος και πάντα με το ναυτικό του πηλίκιο ο Νιόνιος, ανεβοκατέβαινε την αγορά παρέα με το ποδήλατο στα χέρια.
Τον Νιόνιο τον Φίλιππα ,τον αξέχαστο Κωτσόλο, τον γνώριζαν όλοι στην πόλη . Είχε μάτι αετού , αυτή τη λοξή πονηρή ματιά της αλεπούς, όλα τα έβλεπε, όλα τα σχολίαζε αλλά δεν ενοχλούσε κανένα αν δεν τον ενοχλούσες!!
Ήταν εξαίρετος μίμος και ανεπανάληπτος στις ατάκες του. Υπήρξε όμως και ηθοποιός όπου στο Πάνθεον δεν έδρασε μόνο με τα καλαμπούρια του. Εκεί έγινε η συνάντηση της Μπερνάρντα ΄Αλμπα του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα με τον Νιόνιο Φίλιππα- Κοτσώλο.
Σ αυτό το έργο που παίχτηκε στο Πάνθεο το 1985, επίσης στο κάστρο στα πλαίσια των Γιορτών Λόγου και Τέχνης αλλά και εκτός Λευκάδας, ο σκηνοθέτης Γιώργος Νάκος έδωσε τον ρόλο της Μαρίας Χοσέφα, ένα βουβό γυναικείο ρόλο, όπως γυναικείοι ήταν και όλοι οι ρόλοι άλλωστε σ αυτό το έργο, στον Νιόνιο Φίλιππα, τον Κοτσώλο. Ο Νιόνιος –θυμάμαι-ερχόταν τα μεσημέρια ή απογεύματα στην ανάγνωση του έργου αλλά και στις πρόβες και πάντα συμμετείχε με καμιά ατάκα και καμιά γκριμάτσα, απ’ αυτές που ήξερε να κάνει πάντα με επιτυχία, πράγμα που ο Γιώργος Νάκος ο σκηνοθέτης που είχαμε φέρει απ’ τα Γιάννενα το αξιολόγησε και τον κάλεσε να παίξει αυτό τον μικρό έστω ρόλο. Δυο γκριμάτσες του Νιόνιου, έτσι χωρίς λόγια, ήταν η τέλεια απόδοση του ρόλου της Μαρίας Χοσέβα στο έργο!! Ο Νιόνιος είχε κερδίσει το ρόλο, είχε ερμηνεύσει άφωνος την Μαρία Χοσέβα, μέσα απ’ το πηγαίο ταλέντο του σαν γνήσιος μπουρανέλος, πειραχτήρι και καλαμπουρτζής.
Στο Πάνθεον ο Νιόνιος πουλούσε συνήθως σερπαντίνες και ξηρούς καρπούς. Έτσι κι αλλιώς έκανε διάφορες δουλειές για να ζήσει την οικογένειά του. Μια φορά όταν στο αποκριάτικο Πάνθεον, γινόταν ο χορός του “Ορφέα” ο Νιόνιος ντύθηκε, μαζί με τον δίδυμο αδελφό του το Σπύρο, με ψηλά καπέλα και επίσημα ρούχα και άρχισαν να τραγουδούν ένα τραγούδι σε διασκευή-μελοποίηση του Νίκου Θάνου-Μορίνα:
“Ετούτη τη βραδιά/θα δώσουμε σ΄ολους μπρίο/κέφι καλή καρδιά/και την καλή μας
συντροφιά. /Απόψε οι δυο μας αλλάξαμε στολές/μαύρο παπιόν /παράξενο μαλλί/.
Απόψε οι δυο θα κάνουμε το παν για να χαρείτε όλοι σας πολύ.”
Κι ενώ το νούμερο “έτρεχε” κανονικά κάποιος θαμώνας φώναξε με δυνατή φωνή από τη γαλαρία:
—Κοτσώλοοοοοο…..
Ο Νιόνιος, χωρίς να τα χάσει, σταμάτησε το νούμερο και έβαλε τα χεριά του σαν χωνί στο στόμα του και απάντησε με στόμφο:
—-Της μάνας σου τον κ….!… Κι έπεσε το Πάνθεον ολόκληρο από την απάντηση του ετοιμόλογου Νιόνιου… (συνεχίζεται)
*Προδημοσίευση από το καινούριο βιβλίο του Παναγιώτη Σκληρού που ετοιμάζεται.
