Κείμενο: Δημήτρης Βεργίνης
Μια από τις μεγαλύτερες φουρτούνες των τελευταίων χρόνων έζησαν οι δυτικές ακτές της Λευκάδας το Σαββατοκύριακο που πέρασε. Οι παραλίες εξαφανίστηκαν κάτω από μανιασμένα κύματα, τσιμέντα και πετρόχτιστοι τοίχοι γκρεμίστηκαν, στο κάστρο φύκια και άμμος κάλυψαν τον δρόμο, στον Άγιο-Νικήτα ψιλή άμμος έκανε… αυτοβούλως επέκταση της παραλίας προς τον πεζόδρομο του χωριού.
Χαζεύοντας φωτογραφίες και βίντεο στα social media έπεσα πάνω στις λήψεις του Γιάννη Ροντογιάννη στη σελίδα Λευκάδα Ύπαιθρος, όπου η παραλία Γυαλού Σκάλα των Τσουκαλάδων έχει καλυφτεί από ένα παχύ στρώμα αφρού. Μάλιστα φαίνεται σε κάποιες φωτογραφίες ο αφρός να έχει παρασυρθεί από τον αέρα και να βρίσκεται στην παρακείμενη πλαγιά και τα φυτά της. Ίδιες φωτογραφίες είδαμε σήμερα σε πολλά site από διάφορες παραλίες της Κρήτης. Τι είναι λοιπόν αυτός ο αφρός που δε διαλύεται αμέσως αλλά διατηρεί την υφή του για αρκετή ώρα;
Το φαινόμενο ονομάζεται Capuccino Coast και παρατηρείται κυρίως στις ακτές του Ειρηνικού Ωκεανού έπειτα τις μεγάλες καταιγίδες που παρουσιάζονται εκεί. Η σύσταση του αφρού είναι νερό, αέρας και μικρά σωματίδια, λιπίδια. Για την δημιουργία του ευθύνονται χημικές ουσίες, εκκρίσεις από φύλλα, νεκρά φυτά και άλατα, τα οποία βρίσκονται σε αποσύνθεση στο βυθό της θάλασσας και με τα δυνατά θαλάσσια ρεύματα αναμιγνύονται και σχηματίζουν φυσαλίδες, οι οποίες ενώνονται και εν τέλει μετατρέπονται σε αφρό.*
Όπως καταλαβαίνουμε, το όνομά του το φαινόμενο το πήρε από τον αφρό του γνωστού καφέ. Στη φωτογραφία κάτω από την Νέα Νότια Ουαλία στην Αυστραλία, γίνεται ακόμη πιο κατανοητή η σύνδεση του φαινομένου με το όνομά του.
*με πληροφορίες από το ertnews.gr
