Εντυπωσιακά όσο και ανησυχητικά στοιχεία από νέα μελέτη για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Είναι διαπιστωμένο ότι οι πολικές περιοχές της Γης υποφέρουν από την κλιματική αλλαγή και οι πάγοι τους σε στεριά και θάλασσα λιώνουν με ταχείς ρυθμούς. Το λιώσιμο προκαλεί πολυεπίπεδες επιπτώσεις σε τοπικό αλλά και πλανητικό επίπεδο. Το λιώσιμο των θαλάσσιων πάγων σε Αρκτική και Ανταρκτική έχει προκαλέσει ήδη τεράστια προβλήματα στα τοπικά οικοσυστήματα και πολλά είδη (θαλάσσιες αρκούδες, φώκιες, πιγκουίνοι) που βασίζουν την επιβίωση και αναπαραγωγή τους στους θαλάσσιους πάγους βιώνουν ήδη τις επιπτώσεις αυτής της απώλειας.
Παράλληλα υπάρχει και απώλεια πάγων από φυσικούς γεωλογικούς μηχανισμούς που δεν συνδέονται με την κλιματική αλλαγή και έκαναν την εμφάνιση τους διαχρονικά σε αυτές τις περιοχές. Το λιώσιμο των πάγων προκαλεί αύξηση της στάθμης της θάλασσας και οι προβλέψεις δείχνουν ότι αν δεν υπάρξει τρόπος να ανακοπεί αυτός ο ρυθμός λιώσιμου των πάγων σε μερικές δεκαετίες πολλές νησιωτικές και παράκτιες περιοχές του πλανήτη θα βουλιάξουν προκαλώντας ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή αλλά και παγκόσμια ανθρωπιστική κρίση πολλών επιπέδων.
Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Λιντς πραγματοποίησαν μια μελέτη αναλύοντας περίπου 100 χιλιάδες δορυφορικές εικόνες και άλλα δεδομένα της Ανταρκτικής από το 1997 ως το 2021 και υπολόγισαν ότι σε αυτό το χρονικό διάστημα 7,5 τρισεκατομμύρια τόνοι νερού έχουν προστεθεί στη θάλασσα από το λιώσιμο των πάγων στην παγωμένη ήπειρο.
Η μελέτη δείχνει ότι πάνω από το 40% των 162 στρωμάτων πάγου της Ανταρκτικής έχουν συρρικνωθεί από το 1997 μέχρι σήμερα. Στρώμα πάγου χαρακτηρίζεται μια μάζα πάγου που καλύπτει πάνω από 50.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα έκτασης γης. Το μεγάλο πρόβλημα παρατηρείται στις ανατολικές ακτές της Ανταρκτικής όπου οι πάγοι εκεί λιώνουν με ταχύ ρυθμό ενώ αντίθετα στις δυτικές περιοχές της παγωμένης ηπείρου οι πάγοι είτε παραμένουν σε γενικές γραμμές σταθεροί είτε σε κάποιες περιπτώσεις αυξάνουν τον όγκο τους. Το πρόβλημα στις ανατολικές περιοχές οφείλεται σύμφωνα με τους ειδικούς στα ωκεάνια ρεύματα που μεταφέρουν σε εκείνες τις περιοχές νερά διαφορετικών θερμοκρασιών κάτι που αποτελεί κινητήριο μοχλό στη διαδικασία τήξης των πάγων.
