Κείμενο/φωτογραφία: Δημήτρης Βεργίνης
Περπατάμε στην τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου. Ένα φασαριόζικο καλοκαίρι δίνει το σύνθημα σιγά-σιγά ο χρόνος να ρίξει ρυθμούς. Την έτρεξε πολύ ετούτη τη χρονιά, τη ζόρισε. Τα μάτια μας έτσουξαν από τους καπνούς στην άλλη άκρη της Ελλάδας, η ανάσα μας κόμπιασε.
Μια καρέκλα θαλάσσης, η ήσυχη απέραντη παραλία της Γύρας, ένα καλό βιβλίο. Χάζι προς το Κάστρο, τη Λάμια πίσω του, το ιστιοφόρο στο πλάι. Μια ώρα ακόμη ώσπου να νυχτώσει, ώσπου τα κουνούπια των παραλίμνιων αποικιών να ξεκινήσουν τις μαζικές επιθέσεις τους. Είναι γνωστά αυτά όμως. Δεκαετίες τώρα ξέρουμε: κάθε πλάσμα σε ετούτη την περιοχή έχει τη δική του ώρα.
