Το Jacob’s Well Natural Area είναι ένα πάρκο έξω από το Όστιν του Τέξας, με ένα σύστημα υποβρύχιων σπηλαίων με μήκος τουλάχιστον 1.500 μέτρα κάτω από τη γη. Έχει σκοτώσει τουλάχιστον δώδεκα ανθρώπους στην προσπάθεια τους να εξερευνήσουν τα βάθη του.
Το Jacob’s Well είναι μια πηγή που βρίσκεται στο κεντρικό Τέξας, λίγο έξω από την πόλη Wimberley. Αν και μπορεί να μοιάζει με μια γιγάντια λακκούβα με μια επιπόλαιη ματιά, είναι στην πραγματικότητα το στόμιο ενός συστήματος υποβρύχιων σπηλαίων που μπορεί να οδηγήσει τους τολμηρούς δύτες σε ένα βάθος 40 μέτρων κάτω από την επιφάνεια της Γης.
Αυτός ο συναρπαστικός φυσικός σχηματισμός έχει προσελκύσει εκατοντάδες επισκέπτες, μερικοί από τους οποίους έχασαν τη ζωή τους τολμώντας να εξερευνήσουν τα σκοτεινά βάθη του.
Πρόκειται για μια καρστική πηγή με 4 μέτρα άνοιγμα το οποίο οδηγεί στο υποβρύχιο σύστημα σπηλαίων. Οι σπηλιές αυτές είναι και ο λόγος που το Jacob’s Well Natural Area έχει χαρακτηριστεί ένα απ’ τα κορυφαία, αν και επικίνδυνα, μέρη για εξερεύνηση στον κόσμο.
Με το νερό να ρέει συνεχώς στο Jacob’s Well από τον περιβάλλοντα υδροφορέα Trinity σε σταθερή θερμοκρασία περίπου 20 βαθμών όλο το χρόνο, είναι ένα δημοφιλές σημείο τόσο για τους ντόπιους όσο και για τους τουρίστες που έρχονται να ανακουφιστούν από τη ζέστη του Τέξας.
Αλλά το πραγματικό αξιοθέατο του Jacob’s Well είναι φυσικά το μεγάλο απόκοσμο στόμιο της πηγής.
Οι ντόπιοι που αναζητούν συγκινήσεις πηδούν στο άνοιγμα από τα γύρω βράχια. Η σπηλιά κατεβαίνει κατακόρυφα για 10 μέτρα, αλλά αυτό είναι μόνο αυτό που μπορείτε να δείτε από την επιφάνεια.
Στη συνέχεια, η σήραγγα στρίβει υπό γωνία και συνεχίζει προς τα κάτω για περίπου άλλα 30 μέτρα. Και δεν σταματά εκεί.
Το Jacob’s Well Exploration Project
Το Jacob’s Well έχει εξερευνηθεί από δύτες από τις αρχές του 20ου αιώνα. Υπάρχουν αναφορές για δύτες στη δεκαετία του 1930 που προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν έναν κουβά και έναν ελαστικό σωλήνα για να δημιουργήσουν ένα αυτοσχέδιο κράνος κατάδυσης.
Ωστόσο, μόλις το 2000 οι επαγγελματίες οδηγοί σπηλαίων με τον κατάλληλο εξοπλισμό κατάδυσης άρχισαν να εξερευνούν τις σπηλιές.
Οι προσπάθειές τους κορυφώθηκαν το 2007 με τη δημιουργία του Jacob’s Well Exploration Project. Ο στόχος του έργου ήταν απλός αλλά φιλόδοξος: χαρτογράφηση ολόκληρου του δικτύου σπηλαίων.
Το έργο αποκάλυψε ότι το κεντρικό πέρασμα του Jacob’s Well τελικά χωρίζεται σε δύο κύριες σήραγγες, 1500 μέτρα προς την μία κατεύθυνση και 500 μέτρα προς την άλλη.
Το μέσο βάθος παραμένει περίπου στα 35 μέτρα, αλλά φτάνει μέχρι και τα 41 μέτρα στο βαθύτερο σημείο του.
Οι κίνδυνοι των υποβρύχιων σπηλαίων
Σε συνδυασμό με τις ιδανικές θερμοκρασίες του νερού και την ορατότητα, το βάθος και το εκτεταμένο σύστημα σπηλαίων έχουν κάνει το Jacob’s Well ένα δημοφιλές καταδυτικό αξιοθέατο. Ειδικότερα, το Jacob’s Well προτιμάται κυρίως από τους ελεύθερους δύτες – αυτοί που καταδύονται κρατώντας απλά την αναπνοή τους χωρίς να χρησιμοποιούν εξοπλισμό κατάδυσης.
Μερικοί ελεύθεροι δύτες έχουν κατέβει σε βάθος έως και 30 μέτρα στο Jacob’s Well. Όπως αντιλαμβάνεστε, αυτός ο τύπος κατάδυσης είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος, ειδικά σε ένα περιβάλλον όπου είναι εύκολο να κολλήσετε κάπου ή να χάσετε το δρόμο σας.
Αυτό ισχύει σίγουρα και για το Jacob’s Well, όπου οι υποβρύχιοι διάδρομοι ελίσσονται με πολλές στροφές και έντονες γωνίες που καθιστούν δύσκολη την πλοήγηση. Επιπλέον, τα ανοίγματα των σπηλαίων είναι τόσο στενά, που συχνά οι δύτες ή οι εξοπλισμοί τους εγκλωβίζονται. Συχνά για να προχωρήσει ο δύτης αναγκάζεται να αποχωριστεί τη φιάλη οξυγόνου.
Ως αποτέλεσμα αυτών των κινδύνων, οι σπηλιές του Jacob’s Well έχουν στοιχίσει τη ζωή πολλών δυτών από τις αρχές του 1900. Παρόλα αυτά, συνεχίζει να προσελκύει νέους δύτες κάθε χρόνο.
Diego Adame: Ο ελεύθερος δύτης που εξερεύνησε τις σπηλιές του Jacob’s Well
Το 2015, ο 21χρονος Diego Adame προσπάθησε να βουτήξει ελεύθερα στη σπηλιά και παραλίγο να ήταν η τελευταία βουτιά που θα έκανε.
Ο Τεξανός δύτης συνέλαβε όλη την τρομακτική δοκιμασία στην κάμερα:
Το βίντεο δείχνει τον Adame να βουτάει στο Jacob’s Well χωρίς κανένα συμπληρωματικό οξυγόνο. Αφού φτάσει στο κάτω μέρος του αρχικού ανοίγματος, χάνει ένα από τα βατραχοπέδιλά του σε βάθος 30 μέτρων κάτω από την επιφάνεια.
Η απώλεια ενός βατραχοπέδιλου μπορεί να κάνει πολύ δύσκολη την επιστροφή σας στην επιφάνεια, και ορισμένοι δύτες σε αυτήν ακριβώς την κατάσταση έχουν χάσει τις αισθήσεις τους κατά την προσπάθεια. Ο Adame αντέδρασε γυρίζοντας αμέσως.
Δεν έφτανε αυτό αλλά χάνει και τον φακό του καθώς “σπρώχνει” τα τείχη της σπηλιάς. «Για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου σκέφτηκα τον θάνατο και τον εαυτό μου να πεθάνω εκείνη την ημέρα», θυμάται αργότερα.
Ευτυχώς, ο Adame δεν πανικοβλήθηκε και κράτησε τις αναπνοές του ελεγχόμενες, χωρίς να εξαντλήσει το πολύτιμο οξυγόνο. Έκοψε αμέσως τη ζώνη τροφοδοσίας του για να εξαλείψει το επιπλέον βάρος και επέστρεψε γρήγορα στην επιφάνεια πριν ξεμείνει από αέρα.
Αν και είδε τον χάρο κατάματα, ο ενθουσιασμός του Adame για επικίνδυνες καταδύσεις παρέμεινε. «Δεν έχω σχέδια να σταματήσω την ελεύθερη κατάδυση σύντομα», είπε αμέσως μετά, «και θα επιστρέψω στο Jacob’s Well αργότερα αυτό το καλοκαίρι».
Οι χαμένες ζωές στο Jacob’s Well
Δυστυχώς, άλλοι δύτες δεν ήταν τόσο τυχεροί όσο ο Adame. Υπάρχουν αναφορές για τουλάχιστον δώδεκα θανάτους που έχουν συμβεί στο Jacob’s Well όλα αυτά τα χρόνια, κερδίζοντας τη φήμη ως ένα από τα πιο επικίνδυνα σημεία καταδύσεων στον κόσμο.
Και λόγω του βάθους, ορισμένα πτώματα δεν έχουν ανακτηθεί εδώ και χρόνια. Για παράδειγμα, το σώμα του Kent Maupin, ενός δύτη που κατέβηκε στις σπηλιές το 1979, ανακαλύφθηκε δύο δεκαετίες αργότερα, όταν δύτες έτυχε να βρουν τα λείψανά του κατά τη διάρκεια μιας αποστολής χαρτογράφησης.
Παρά τους γνωστούς κινδύνους, η Jacob’s Well Natural Area παραμένει ένα δημοφιλές σημείο καταδύσεων.
Κείμενο: Παντελής Κάκαρης
