Η πολύπαθη παραλία του Άη Γιάννη στο χτεσινό Δημοτικό Συμβούλιο

Κείμενο: Δημήτρης Βεργίνης

Παρακολούθησα χτες τη live μετάδοση του Δ.Σ. του Δήμου Λευκάδας. Ακούστηκαν πολλά και σημαντικά, θέλω να σταθώ όμως σε όσα συζητήθηκαν για το τι μέλλει γενέσθαι στον Άη Γιάννη.

Αφού λοιπόν ακούσαμε όλο το ιστορικό των αναθέσεων μελέτης με αρκετές αντεγκλήσεις και διαφωνίες για το ποια είναι η καταλληλότερη, μάθαμε ότι θα προχωρήσουμε με την τελευταία της Περιφέρειας κι όχι με αυτή που είχε συμφωνήσει το Δημοτικό Συμβούλιο ένα μήνα πριν και η οποία ήταν της προηγούμενης δημοτικής αρχής. Η οποία επίσης ήταν τροποποιημένη μελέτης κάποιας προηγούμενης αν κατάλαβα καλά, ώσπου φτάσαμε στην πρώτη τέτοια που έγινε το 2003 επί δημαρχίας Γληγόρη.

Όπως ενημέρωσε η υπεύθυνη αντιδήμαρχος κ. Σεβαστή Κωνσταντινίδη, η αλλαγή του τελευταίου μήνα έγινε καθώς με τα ίδια χρήματα (580.000 ευρώ) θα φτιαχτεί πιο ενισχυμένο τοιχίο στο δρόμο, ενώ όταν σε κάποια άλλη φάση υπάρξουν και τα υπόλοιπα χρήματα (μερικά εκατομμύρια ακόμη) θα μπορέσει να γίνει σύνδεση με τα λιμενικά έργα (τους τρεις ίσαλους κυματοθραύστες 100 μέτρα από την ακτή) χωρίς προβλήματα συμβατότητας του ενός έργου με το άλλο.

Άρα, 26 Απρίλη μιλάμε για απόφαση να προχωρήσει ένα έργο 580.000 ευρώ που θα αφορά την διαμόρφωση και ενίσχυση του δρόμου. Και αυτό το έργο για να ξεκινήσει θα πρέπει να πάρει και κάποιες εγκρίσεις και υπογραφές, χωρίς κάποιο έργο στη θάλασσα που θα λειτουργεί προστατευτικά προς την ακτή και το δρόμο και χωρίς κάτι στον ορίζοντα ότι θα βρεθούν τα υπόλοιπα χρήματα άμεσα.

Θέματα που προκύπτουν λοιπόν:

  1. Το καλοκαίρι ο Άη Γιάννης είτε θα έχει την εικόνα βομβαρδισμένου τοπίου που έχει τώρα, είτε θα έχει απαγορευτικά και λαμαρίνες και μπουλντόζες για να γίνονται τα έργα. Να προλάβουν και να γίνουν όλα σε ένα μήνα, είναι σενάριο που ξεπερνάει τις σκηνοθετικές ικανότητες ακόμη και του Σπίλμπεργκ σε έργα φαντασίας.
  2. Δίνονται 580.000 ευρώ για να γίνει μισό έργο αφού τα χρήματα για το υπόλοιπο δεν υπάρχουν. Το οποίο υπόλοιπο θα έπρεπε να γίνει πρώτα ώστε η ακτή και ο δρόμος να είναι προστατευμένα και μετά να ολοκληρωθεί με τις εργασίες το παράλιο μέτωπο. Με πιο απλά λόγια, δίνονται 580.000 ευρώ για να γίνει κάτι που μέσα σε έναν χειμώνα η φύση και η μανία των κυμάτων θα το καταστρέψουν. Όχι “ίσως καταστραφεί” αλλά σίγουρα. Δεν κινδυνολογούμε, το έχουμε δει ξανά και ξανά. Κι έτσι, μετά θα χρειαστούμε όλα τα χρήματα από την αρχή. Όχι πολύ μετά. Του χρόνου, άντε σε δυο χρόνια, τέτοια εποχή. Θα μου πεις στην Ελλάδα είσαι, ποιος σχεδιάζει κάτι έστω για το λίγο μετά; Κανείς. Γιατί να αλλάξει τώρα;
  3. Με τους επιχειρηματίες και τους κατοίκους της περιοχής, αλλά και με τους υπόλοιπους κατοίκους της πόλης που χρησιμοποιούν την περιοχή για τη βόλτα τους, την αναψυχή τους, έχει γίνει διάλογος, τους έχει επικοινωνηθεί πώς πρόκειται να είναι η αγαπημένη παραλία στη σεζόν που βρίσκεται προ των πυλών; Ρητορικό το ερώτημα.