Στις 29 Φεβρουαρίου του 1792 έρχεται στη ζωή ο Τζοακίνο Ροσσίνι

Ιταλός συνθέτης, γνωστότερος για τις όπερες «Κουρέας της Σεβίλλης» και «Γουλιέλμος Τέλλος».

Σαν σήμερα στις 29 Φεβρουαρίου γεννήθηκε ο συνθέτης ο Τζοακίνο Ροσσίνι, γνωστότερος για τις όπερες «Κουρέας της Σεβίλλης» και«Γουλιέλμος Τέλλος».

Γιος κορνετίστα και τρομπετίστα, ο Τζοακίνο Ροσσίνι γεννήθηκε στην ιταλική λουτρόπολη Πέζαρο το 1792. Κυριάρχησε στην ιταλική σκηνή, αφήνοντας στη σκιά του τους ομότεχνούς του Ντονιτζέτι και Μπελίνι.

Το έργο του έχει σχέση βασικά με όπερες – 34 όπερες : Η μεταξένια σκάλα, Η Ιταλίδα στο Αλγέρι, Ο κουρέας της Σεβίλλης, Σεμίραμις, Γουλιέλμος Τέλλος κ.ά. Θρησκευτική μουσική : Stabat Mater (ύμνος), πολλά φωνητικά κομμάτια, ύμνοι, καντάτες, 5 κουαρτέτα και κομμάτια για πιάνο. Η εισαγωγική άρια της όπερας «Τανκρέντι» (1813), το «Di tanti palpiti» («Με τόσους χτύπους της καρδιάς»), είχε τόσο μεγάλη απήχηση που λέγεται πως τραγουδιόταν τόσο από τους γονδολιέρηδες της Βενετίας όσο και από τους άρχοντες της πόλης. Πενήντα χρόνια αργότερα, βέβαια, ο Βάγκνερ την παρώδησε στους «Αρχιτραγουδιστές της Νυρεμβέργης».

Από το έργο του ο ίδιος ξεχώριζε την 3η πράξη του Οθέλου, τη 2η πράξη του Γουλιέλμου Τέλλου και τον Κουρέα της Σεβίλης.Έμαθε να παίζει το βιολί και τσέμπαλο σε νεαρή ηλικία. Έγραψε την πρώτη του σύνθεση, στην ηλικία των 12. Έγραψε ακόμη έργα θρησκευτικής μουσικής, τραγούδια, μουσική δωματίου και άλλα κομμάτια για πιάνο και μικρά σύνολα.

Μέχρι το 1823 ο Ροσσίνι έχει γράψει περί τις 20 όπερες. Απ’ αυτές, ο Οθέλλος αποτελεί την κλιμάκωση του έργου του, όποτε και στρέφεται στην όπερα σέρια. Εν αντιθέσει με το θεατρικό έργο του Σαίξπηρ, ο Ροσσίνι επινοεί ένα ιλαρό τέλος, καθώς στην εποχή του οι τραγικές καταλήξεις στα θεατρικά έργα αποδοκιμάζονταν από το κοινό της Ρώμης.

Κατά τη διάρκεια της ζωής του ο Ροσσίνι χρημάτισε πρεσβευτής του Ιταλικού Ινστιτούτου και έλαβε αμέτρητες τιμές, με πιο σπουδαίο ίσως το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής. Μετά τον θάνατό του ο Βέρντι πρότεινε τη συλλογική σύνθεση ενός Ρέκβιεμ προς τιμήν του· η παρουσίαση του έργου, ανήμερα του μνημοσύνου του, εγκαταλείφθηκε. Ωστόσο, ο Βέρντι χρησιμοποίησε ένα μέρος που είχε γράψει, συνθέτοντας το περίφημο πια Ρέκβιεμ του για τον Μαντσόνι. Μόλις το 1989, ο Γερμανός διευθυντής ορχήστρας Χέλμουτ Ρίλλινγκ, παρουσίασε την παγκόσμια πρώτη του αυθεντικού «Ρέκβιεμ για τον Ροσσίνι».

Υπήρξε δεινός μπον βιβέρ, γεγονός που του «κληροδότησε» διάφορα προβλήματα υγείας, τα οποία και τον ώθησαν σε πρόωρη «συνταξιοδότηση» στην ηλικία των 37 ετών. Πέθανε στις 13 Νοεμβρίου το 1868 στο Παρίσι και κηδεύτηκε στο περίφημο νεκροταφείο του Pere Lachaise, αλλά λίγα χρόνια αργότερα η σορός του μεταφέρθηκε στη Φλωρεντία, όπου ξανακηδεύτηκε ενώπιον 6.000 θαυμαστών του.

πηγή