Κείμενο/ φωτογραφίες: Δημήτρης Βεργίνης
Πωλείται! Ευκαιρία σου λέω. Μην το σκέφτεσαι καθόλου.
Πωλείται με τα βράχια του και τις λευκές ακτές του, με τα βουνά, τα λαγκάδια και τα δάση του. Πωλείται κάθε ρεματιά, κάθε πλαγιά, κάθε παραλία. Πωλούνται δέντρα άγρια, κυπαρίσσια, πεύκα, βελανιδιές και πωλούνται ελιές, λεμονιές, πορτοκαλιές. Πωλούνται αμπέλια κι εκτάσεις καλλιεργημένες. Πωλείται χέρσα γη, πέτρα άσκαφτη και χώμα αναγκεμένο. Πωλούνται μελίσσια, πρόβατα και κότες με τα κοτέτσια τους. Πωλούνται περιοχές natura, αγριοτσικνιάδες και φλαμίνγκο. Πωλούνται χωριατόσπιτα, μονοπάτια, χωματόδρομοι. Πωλούνται πλατείες, στενοσόκακα, αρχοντικά. Πωλούνται μοναστήρια, αρχαίοι ναοί και εκκλησίες καινούριες. Πωλούνται σπίτια πέτρινα, ξύλινα και με λαμαρίνες. Πωλούνται παράγκες, διαμερίσματα και βίλλες.
Όλα πωλούνται! Ευκαιρία σου λέω. Ακόμη το σκέφτεσαι;
Πωλείται ο ιδρώτας και τα ροζιασμένα χέρια των παππούδων μας, η σακατεμένη μέση και τα πρησμένα γόνατα των γιαγιάδων μας. Πωλείται η υλική και πολιτιστική κληρονομιά μας. Πωλούνται οι λιθιές και οι λέξεις των ποιητών, τα ασβεστοκάμινα και οι καντάδες των τραγουδιστών. Πωλείται η σταυροβελονιά, οι μπόκολες και οι ντόπιες συνταγές. Πωλείται ο μαΐστρος, τα ηλιοβασιλέματα και το άλμα της Σαπφούς. Πωλείται η Κουζούντελη, η Αμαξική και το Κάστρο. Πωλείται ο κυρ-Γιάννης, ο μπαρμπα-Νιόνιος, η θεια-Λευτερία και πωλείται ο Βαλαωρίτης, ο Σικελιανός, ο Στάμος κι ο Σβορώνος.
Τίποτα δεν υπάρχει που να μην έχει τιμή! Ευκαιρία σου λέω. Μη διστάζεις.
Πωλείται σε Έλληνες, Άγγλους, Γερμανούς, Ολλανδούς, Ισραηλινούς. Πωλείται σε κάθε γλώσσα, από κάθε γωνιά του πλανήτη. Πωλείται σε μέτρα, στρέμματα, acres. Πωλείται σε ευρώ, δολλάρια, λίρες, shekel, bitcoin. Πωλείται μαύρα και μέσω τραπεζών. Πωλείται απευθείας, με μεσίτες, μέσω γνωστών. Πωλείται με σκέψη, βιαστικά, με χαμόγελο και με κρύα καρδιά. Πωλείται κοιτώντας στα μάτια και πωλείται με το βλέμμα χαμηλά.
Κι η ψυχή; Η ψυχή του νησιού; Πωλείται κι αυτή;
Αυτή δεν ξέρω, δεν έχω να πω. Ο Μεφιστοφελής διαρκώς τη γυροφέρνει και το αντάλλαγμα της πρόσκαιρης ευδαιμονίας είναι μεγάλο. Δεν ξέρω αν αντέχει κι αν ναι, πόσο ακόμη θα το κάνει. Ελπίζω μόνο στην άκρη του μυαλού καθενός μας να είναι το μη αναστρέψιμο μιας τέτοιας συναλλαγής.
