Η Σίστρι Μπάξι έχει διανύσει σχεδόν 4.000 χιλιόμετρα περπατώντας στα πιο απόμακρα χωριά της Ινδίας για να διεκδικήσει την ανεξαρτησία των γυναικών: από την πατριαρχία, τη βία, τις διακρίσεις, την ανέχεια. Ενα δύσκολο εγχείρημα σε μια χώρα που θεωρείται η πλέον ανασφαλής στον κόσμο για τις γυναίκες, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Ιδρύματος Ρόιτερς.
Οπου όλες αυτές οι διαφορετικές μορφές βίας έχουν εξαφανίσει περίπου 63 εκατομμύρια γυναίκες και κάθε ώρα γίνονται τέσσερις βιασμοί. Και όπου παρότι αποτελεί την 6η οικονομία του κόσμου, μόνο το 27% των γυναικών μετέχει στην εργασιακή αγορά, ενώ η πλειονότητα όσων δουλεύουν το κάνουν στην άτυπη οικονομία και σε επισφαλείς συνθήκες.
Αγανακτισμένη από αυτή την πραγματικότητα η Μπάξι αποφάσισε να κάνει το πρώτο βήμα, κυριολεκτικά.
Πέρσι τον Σεπτέμβριο ξεκίνησε την εκστρατεία #Ενα Δισεκατομμύριο Βήματα για τις Γυναίκες, (#billionstepsforwomen) διασχίζοντας 12 κρατίδια, διανύοντας 25 χιλιόμετρα την ημέρα, οργανώνοντας περισσότερα από 100 εργαστήρια, στο καθένα από τα οποία συμμετείχαν 800 γυναίκες κατά μέσο όρο, επικοινωνώντας με περισσότερους από 100.000 συμπολίτες της με έναν σκοπό: να καταδείξει τις διακρίσεις που υφίστανται οι γυναίκες και να τους προσφέρει μέσα για να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους.
Η Σίστρι Μπάκσι | Το πρότζεκτ της Μπάξι δεν περιλάμβανε κάποιες αόριστες συζητήσεις με γυναίκες, αλλά εκπαίδευση στα δικαιώματά τους και την ψηφιακή και οικονομική τους κατάρτιση, με τη βοήθεια του Empower Women, ενός προγράμματος της οργάνωσης των Ηνωμένων Εθνών «Γυναίκες», που επιδιώκει να προσφέρει στις γυναίκες οικονομικές δεξιότητες ώστε να ξεκινήσουν μικρές ατομικές ή συλλογικές επιχειρήσεις και μαζί να χειραφετηθούν.
Πώς έκανε την κίνηση μαζική
«Το πρόβλημα είναι η έλλειψη συμμετοχής. Και το να περπατάς είναι ο καλύτερος τρόπος να συναντάς και να κινητοποιείς τους απλούς ανθρώπους», έλεγε η 30χρονη διαφημίστρια σε συνέντευξή της στην El Pais μιλώντας για το επίτευγμά της να συγκεντρώνει χιλιάδες πολίτες σε νυχτερινές πορείες στις μεγαλουπόλεις της Ινδίας.
«Οι βραδινές πορείες συμβολίζουν την απαίτησή μας να ξανακατακτήσουμε τους δρόμους. Για να μπορούμε εμείς οι γυναίκες να επιστρέφουμε στα σπίτια μας χωρίς φόβο».
Επειτα από τόσους μήνες στους δρόμους, η Μπάξι έχει πολλά παραδείγματα να αναφέρει για το πώς αυτά τα εργαστήρια άλλαξαν απτά τη ζωή πολλών γυναικών.
Οπως της Σουσίτρα, μιας γυναίκας-θύματος οικογενειακής βίας που μόνη διέξοδο είχε να βλέπει βίντεο μαγειρικής στο YouTube: μετά τη συμμετοχή της στα σεμινάρια, εγκατέλειψε τον βίαιο σύντροφό της και εγκαταστάθηκε σε άλλη πόλη όπου άνοιξε ένα μικρό εστιατόριο.
Ή της Σίμπα, μιας νεαρής στην οποία απαγόρευαν να βγει από το σπίτι και τις ατέλειωτες ώρες της απομόνωσής της έραβε και ανέβαζε φωτογραφίες των ρούχων της στο ίντερνετ. Σήμερα πλέον πουλά τις δημιουργίες της σε έναν κύκλο 1.500 πελατών.
Ή της Νάγια από το Κασμίρ που αντιτάχθηκε στην απόπειρα του πατέρα της να την παντρέψει γιατί πλέον είχε στήσει μια μικρή επιχείρηση στο διαδίκτυο και ήταν ανεξάρτητη.
Αυτό το ταξίδι ολοκληρώθηκε, αλλά η οργάνωση της Μπάξι θα συνεχίσει να στηρίζει πολλά πρότζεκτ που ξεκίνησαν στις περιοχές που επισκέφθηκε, γιατί όπως επιμένει:«Ακόμη έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας».
