Κείμενο: Δημήτρης Βεργίνης
Συνηθίσαμε. Μες στο χάος της σεζόν, μέσα στην ασφυκτικά γεμάτη καθημερινότητα, μέσα στο κυκλοφοριακό πρόβλημα, μέσα στις ουρές των ταμείων των σούπερ μάρκετ, μέσα στα γεμάτα πάρκινγκ και τους συνεχείς κύκλους να βρούμε τη μία τυχερή θέση, μέσα στα κορναρίσματα, μέσα στις πληρωμές των πάντων με κάρτα «ένα μικρό νεράκι, καρτούλα παρακαλώ!», μέσα στις στεγνές από νερό βρύσες, μέσα στη μπόχα από αποχευτεύσεις, «βιολογικό» και βόθρους σε όλη την πόλη, σε όλο το νησί, μέσα στα εκατοντάδες τροχαία ατυχήματα, μέσα στην ανοικοδόμηση των πάντων, μέσα στις ομπρελοξαπλώστρες/μπαουλοντίβανα, μέσα στην παντελή ανυπαρξία δομών για ανάπηρους και υπερήλικους, μέσα στους παρακαρισμένους ή εξαφανισμένους ποδηλατόδρομους, μέσα στην ακρίβεια γενική αλλά και ειδική τύπου 25 ευρώ το άτομο στις περισσότερες ταβέρνες, 150 ευρώ η βραδιά στα παλιά “rent rooms”, μέσα έλλειψη χώρων (αλάνες/παιδικές χαρές) για τα πιτσιρίκια, μέσα στην καθολική, άγρια, οριζόντια αγένεια, συνηθίσαμε.
Συνηθίσαμε και δε μας φαίνεται καν περίεργο, καν λόγος να το συζητήσουμε λίγο παραπάνω. Δυο-τρεις κουβέντες την ίδια μέρα, δυο-τρεις γραμμές ως άρθρα/ειδήσεις στα τοπικά site και τέλος. Νέα παιδιά σκοτώνονται στο δρόμο, ηλικιωμένοι επίσης, νέοι άνθρωποι πνίγονται στη θάλασσα, παπούδες και γιαγιάδες ανασύρονται χωρίς τις αισθήσεις τους, εργάτες τραυματίζονται σοβαρά στις οικοδομές, τις βίλες, τους δρόμους, εργαζόμενοι καταρρέουν από υπερκόπωση στις κουζίνες, νέοι άνθρωποι σκοτώνονται κάνοντας σπορ κι όλα αυτά είναι σαν να συμβαίνουν κάπου αόριστα, κάπου μακριά. Σαν κι όλα αυτά να αφορούν κάποιους που δεν ξέρουμε, που χτες δε δουλεύαμε μαζί, που πριν λίγο δεν εξυπηρετήσαμε σε κάποιο μαγαζί, που το προηγούμενο απόγευμα δεν ήπιαμε καφέ στο ίδιο καφενείο. Αλήθεια, μετρήσαμε φέτος πόσοι μη φυσιολογικοί θάνατοι υπήρξαν στο νησί μας;
Συνηθίσαμε όμως. Συνηθίσαμε ακόμη και το θάνατο! Γιατί αυτό κάνει η σεζόν, αυτό ακριβώς: δημιουργεί ζόμπι που βλέπουν αχνά, με την περιφερειακή τους όραση όλα όσα συμβαίνουν τριγύρω, όσους ζουν και όσους πεθαίνουν. Ευθεία μπροστά, στη βασική όραση υπάρχει μόνο το check-in, ο λογαριασμός και το pos.
