Μπορεί τα Επτάνησα να μην είναι διάσημα για τις πίτες τους, όμως πολλές από τις συνταγές τους είναι πραγματικά μοναδικές, σχεδόν εξωτικές για τα ελληνικά δεδομένα.
Στις επτανησιακές πίτες συνδυάζονται ο πλούτος της εύφορης γης με το πλήθος των προϊόντων, οι επιρροές από τους διάφορους κατακτητές, κυρίως τους Ενετούς, η αστική με την αγροτική κουζίνα. Τα ψάρια και τα κρεατικά είναι οι μεγάλοι πρωταγωνιστές. Στην Κεφαλονιά φτιάχνουν χταποδόπιτα, στη Λευκάδα μια πικάντικη μαριδόπιτα. Πολλές και διαφορετικές και οι κρεατόπιτές τους, με διασημότερη την κεφαλονίτικη κρεατόπιτα, με μείγμα κρεατικών, ρύζι, ντομάτα, δυόσμο, πορτοκάλι και μπαχαρικά. Παρόμοια είναι η κερκυραϊκή ρυζόπιτα, με αρνάκι, μπαχαρικά και αυγά, ενώ ανάλογης φιλοσοφίας είναι και η πλούσια ζακυνθινή πίτα της Τσικνοπέμπτης, με γέμιση από γαλοπούλα, κουνέλι, χοιρινό, κατσίκι, πορτοκάλι, μυρωδικά και μπαχαρικά! Είναι πίτες των Απόκρεω, φτιαγμένες για να στυλώσουν τον οργανισμό πριν από τη Σαρακοστή.
Αγκιναρόπιτα κεφαλονίτικη
Βακαλαόπιτα Κεφαλονιάς
Στα νότια Επτάνησα φτιάχνουν και κολοκυθόπιτες με γλυκιά κολοκύθα, ενώ μια πολύ ιδιαίτερη πίτα χωρίς φύλλο είναι η κερκυραϊκή κολοκυθόπιτα ζόρκα, που φτιάχνεται με πυκνό χυλό από τριφτά κολοκυθάκια, μαγειρεμένα με φρέσκια ντομάτα και μπαχαρικά. Στο μείγμα μπαίνουν αυγά, τυρί, μυρωδικά και χυλός από αλεύρι με γάλα. Το όλον γίνεται ένα μείγμα που πασπαλίζεται με γαλέτα και ψήνεται μέχρι να ροδοκοκκινίσει.
Αν πάντως θέλαμε να δώσουμε τη χαρακτηριστικότερη πίτα των Επτανήσων, αυτή δεν είναι άλλη από το παστίτσιο ντόρτσε, μια γιορτινή πίτα με βενετσιάνικες καταβολές, που φτιαχνόταν με άφθονα κρεατικά, κεφτέδες, φτερωτό κυνήγι, χοντρά μακαρόνια, σφιχτά αυγά, λουκάνικα, πανσέτα και γάλα. Το ιδιαίτερο σε αυτή την πίτα είναι ότι σκεπάζεται με σφολιάτα γλυκιά (!) συνδυάζοντας μια πολύ ασυνήθιστη αντίθεση αλμυρών και γλυκών γεύσεων. Κάθε νησί του Ιονίου τη φτιάχνει με διάφορες παραλλαγές, με κοινό όμως παρονομαστή τη γιορτινή πληθωρικότητα.
Κείμενο: Βιβή Κωνσταντινίδου
