Κείμενο/ φωτογραφία: Δημήτρης Βεργίνης
Καθείς και οι πισίνες του. Καθείς και η απόσταση που κρατάει απ’ το χαμό. Καθείς και το μέρος που στήνεται για να θαυμάσει την ομορφιά.
Ο Άγιος Νικήτας, το μέρος του νησιού που θυμίζει νησί περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο, το άλλοτε μικρό ψαροχώρι, μα τώρα τουριστική επιλογή χιλιάδων ανθρώπων έχει ακόμη τις ήσυχες πλευρές του. Έχει ακόμη τα σημεία εκείνα που τα συνοδεύει μόνο ο ήχος του ακύμαντου κόλπου. Σύντομα θα χαθούν κι αυτά. Ως τότε τα “τρώμε” με τα φλούδια και τα κουκούτσια τους, όπως θα ‘λεγε ο ποιητής.
