Κείμενο/φωτογραφία: Δημήτρης Βεργίνης
Η μέρα γκρίζα, σαν και να περπατάμε στον Νοέμβρη κι όχι στα πρώτα νούμερα του Μάρτη. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών έχουν στημένο έναν κόμπο στο στομάχι όλων μας. Οι βόλτες στη φύση είναι ένας τρόπος να ξεφεύγει το μυαλό, να αφήνεται το σώμα σε εικόνες, ήχους και μυρωδιές που μπορεί και να το χαλαρώνουν. Που συνήθως έτσι κάνουν.
Η βόλτα προς την Καρυά από τον δρόμο του Αλέξανδρου είναι ωραία χωρίς αστερίσκους. Όπου κι αν κοιτάξεις έχει μόνο ομορφιά να ακουμπήσεις. Οι τελευταίες βροχές γέμισαν με νερά τον κάμπο, “έπνιξαν” τα χώματα που φυτρώνουν τα λαθίρια, που παράγουν σταφύλια τα αμπέλια. Σύντομα βέβαια το νερό θα χαθεί κι ο τόπος θα πρασινίσει πάλι, εύ-φορος κι εύ-μορφος.
