Φωτογραφία ημέρας: η Λευκάδα από την Παλιά Πλαγιά

Κείμενο/φωτογραφία: Δημήτρης Βεργίνης

Δε θα πω για ευκαιρία κι ούτε θα αναλωθώ σε συμβουλές τύπου “να βρίσκουμε τις ομορφιές και να χαμογελάμε και μέσα από τα άσχημα και τις αναποδιές”. Το ότι ο βασικός οδικός άξονας που συνδέει τη Λευκάδα με την υπόλοιπη Ελλάδα κλείνει για έξι ώρες τη μέρα δεν έχει τέτοιους αστερίσκους. Είναι κάτι που, το λιγότερο ταλαιπωρεί επαγγελματίες και επισκέπτες του νησιού και το περισσότερο, μπορεί να γίνει άκρως επικίνδυνο όταν στη μέση μπει η υγεία κάποιου ή η επικινδυνότητα της οδήγησης στην παρακαμπτήρια οδό.

Κάπως έτσι, επειδή έπρεπε να περάσω από εκεί το τρίωρο που ο δρόμος ήταν κλεισμένος, πήρα κι εγώ τον… καρόδρομο που οδηγεί στην Πάλαιρο κι από εκεί ξανά στη Βόνιτσα. Ο καιρός παγωμένος αλλά ηλιόλουστος, η ατμόσφαιρα πεντακάθαρη. Λίγο πάνω από το ερειπωμένο χωριό της Παλιάς Πλαγιάς η Λευκάδα φαινόταν σαν πολιτεία που είχε βγει απ’ τη χειμωνιάτικη σκοτεινιά της κι απολάμβανε τον ήλιο, σαν και να τον μάζευε για τις επόμενες κρύες νύχτες που είχε μπροστά της. Όμορφη ήταν. Χαμογέλασα, τράβηξα τη φωτογραφία και συνέχισα με τα χιλιόμετρα της ταλαιπωρίας.