Eντεκα χρόνια μετά τον πρώτο κύκλο της, η εμβληματική σειρά ντοκιμαντέρ του BBC επιστρέφει με νέα επεισόδια
Ο Αρκτικός Ωκεανός και η αχανής εχθρική Ανταρκτική, οι αφιλόξενες χιονισμένες κορυφές των Ιμαλαΐων, οι αιώνιοι παγετώνες της Γροιλανδίας, οι ευρωπαϊκές Άλπεις και οι Άνδεις στη Νότια Αμερική, η άγονη τούνδρα και τα άγνωστα δάση της Σιβηρίας. Eντεκα χρόνια μετά τον πρώτο κύκλο της, η εμβληματική σειρά ντοκιμαντέρ του BBC «Παγωμένος πλανήτης» επιστρέφει με έξι νέα επεισόδια, με πρωταγωνιστές τις παγωμένες εσχατιές της Γης και την καθημερινότητα των θαυμαστών ζώων τους: πολικές αρκούδες, αυτοκρατορικοί πιγκουίνοι, σιβηριανές τίγρεις, φλαμίνγκο, αφρικανικοί ελέφαντες, γιγάντια πάντα. Παρουσιαστής της σειράς παραμένει ο αειθαλής σερ Ντέιβιντ Ατένμπορο. Για την υλοποίησή της χρειάστηκαν περίπου τεσσεράμισι χρόνια και 2.200 ημέρες γυρισμάτων, σε όλες τις ηπείρους, σε 18 διαφορετικές περιοχές του πλανήτη.
Το θέμα της κλιματικής αλλαγής έχει κεντρική θέση στον νέο κύκλο. Καθώς οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν με πρωτοφανείς ρυθμούς, οι παγωμένες περιοχές της Γης εξαφανίζονται μπροστά στα μάτια μας. Η σειρά αποκαλύπτει τις συνέπειες τόσο στην άγρια ζωή όσο και στους ανθρώπους. Θέλοντας να καταγράψουν τις αλλαγές στο τοπίο ακόμη και κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων των επεισοδίων, εγκατέστησαν time lapse κάμερες στις Άνδεις, στην Ανταρκτική και στον αρκτικό κύκλο. «Μέσα από αυτό ελπίζω πραγματικά να μπορέσουμε να δείξουμε το μέγεθος της αλλαγής που συντελείται, πόσο γρήγορα συμβαίνει και ποιες είναι οι επιπτώσεις για τα αυτόχθονα, προσαρμοσμένα στις χαμηλές θερμοκρασίες ζώα», τόνισε ο βραβευμένος με ΕΜΜΥ παραγωγός Μαρκ Μπρόνλοου. Για τον σκοπό αυτόν, το τελευταίο επεισόδιο της σειράς δίνει τον λόγο στους επιστήμονες που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην καταγραφή των αλλαγών και στην κατανόηση των επιπτώσεών τους, οι οποίοι καλούνται να μοιραστούν με τους τηλεθεατές αυτή τη γνώση, στέλνοντας ταυτόχρονα ένα αισιόδοξο μήνυμα, που μεταφέρει ο Μαρκ Μπρόνλοου: «Οι επιστήμονες μας λένε ξεκάθαρα ότι δεν είναι αργά. Υπάρχει ακόμη χρόνος, μπορούμε ακόμη να προστατεύσουμε αυτά τα παγωμένα οικοσυστήματα και την άγρια ζωή, αλλά χρειάζεται να αλλάξουμε τις συνήθειές μας».
Κείμενο: Μαρία Αθανασίου
