Ο Ρέυμοντ Κάρβερ είναι αμερικανός πεζογράφος και ποιητής. Γεννήθηκε το 1938 σε μια πολύ φτωχή οικογένεια και με τον πατέρα του εθισμένο στο αλκόολ. Στα εικοσιτρία του δημοσιεύει την πρώτη του συλλογή διηγημάτων με την οποία γίνεται γνωστός σχεδόν αμέσως στο αμερικάνικο κοινό. Ως το 1977 παραμένει και ο ίδιος εθισμένος στο αλκοοόλ. Διδάσκει σε διάφορα πανεπιστήμια δημιουργική γραφή. Πεθαίνει το 1988, μόλις στα 50 του χρόνια.
Τα ποιήματα του βρίσκονται όλα στη συλλογή “All of us” με την ελληνική της μετάφραση από τις εκδόσεις Κίχλη και τον Άκη Παπαντώνη να έχει τίτλο «Εκεί που είχαν ζήσει». Από αυτή τη δίγλωσση συλλογή έχουμε επιλέξει τα ποιήματα που ακολουθούν.
Το βιβλίο μπορείτε να το προμηθευτείτε στη Λευκάδα από το βιβλιοπωλείο Fagottobooks στη Ζακύνθου 7.
Εκεί που είχαν ζήσει
Όπου κι αν πήγαινε εκείνη τη μέρα βάδιζε
μέσα στο ίδιο του το παρελθόν. Περνούσε κλωτσώντας μέσα από
σωρούς
αναμνήσεων. Κοιτούσε μέσα από παράθυρα
που δεν του ανήκαν πια.
Δουλειά και φτώχεια και να τους κλέβουν και στα ρέστα.
Εκείνο τον καιρό ζούσαν χάρη στη θέλησή τους,
αποφασισμένοι να είναι ανίκητοι.
Τίποτα δεν μπορούσε να τους σταματήσει. Όχι
για πολύ.
Στο δωμάτιο του μοτέλ
την ίδια νύχτα, τις πρώτες ώρες της ημέρας,
τράβηξε μια κουρτίνα. Είδε σύννεφα
να στοιβάζονται μπροστά απ’ το φεγγάρι. Πλησίασε
πιο κοντά στο τζάμι. Αέρας παγωμένος πέρασε
κι έβαλε το χέρι στην καρδιά του.
Σε αγαπούσα, σκέφτηκε.
Σε αγαπούσα πολύ.
Πριν σταματήσω πια να σ’ αγαπώ.
Ο πωλητής του Βιβλίου του κόσμου
Θεωρεί το διάλογο ιερό
κι ας είναι μια τέχνη που χάνεται. Χαμογελώντας,
από τη μια στιγμή στην άλλη είναι μισός κόλακας,
μισός Oberfuhrer. Το να γνωρίζεις το πότε
είναι το μυστικό.
Από τον λεπτό χαρτοφύλακα ξεπροβάλλουν
χάρτες ολόκληρου του κόσμου∙
έρημοι, ωκεανοί,
φωτογραφίες, έργα τέχνης –
είναι όλα εκεί, όλα εκεί
να τα αναζητήσεις
καθώς οι πόρτες ανοίγουν, τρίζουν
ή κλείνουν με κρότο.
Στα άδεια
δωμάτια κάθε βράδυ, τρώει
μόνος, βλέπει τηλεόραση, διαβάζει
εφημερίδα με έναν πόθο
που ξεκινά και τελειώνει στ’ ακροδάχτυλα.
Δεν υπάρχει Θεός
και ο διάλογος είναι μια τέχνη που χάνεται.
Ερανιστής των ποιημάτων: Βεργίνης Δημήτρης
