Κείμενο/προτάσεις: Δημήτρης Βεργίνης
Σκοτεινιάζει ο καιρός. Και δεν είναι οι μέρες που μικραίνουν, δεν είναι του χρόνου το σε επανάληψη παιχνίδι, του ήλιου και της γης οι βόλτες που φέρνουν το σκοτάδι. Δεν είναι τα φώτα που χαμηλώνουν, οι κουρτίνες που τραβιούνται, τα παράθυρα που κλείνουν. Όχι, δεν έχει να κάνει με τη ρουτίνα μας, τους ρυθμούς που πέφτουν μετά το καλοκαίρι, τα αίματά μας που ηρεμούν, τα κορμιά μας που χαλαρώνουν.
Σκοτεινιάζει ο καιρός. Κάθε που πόλεμος γίνεται και πόλεμος μυρίζει στον πλανήτη, το σκοτάδι έρχεται νωρίτερα, έρχεται μαζί με την παγωνιά, έρχεται απειλητικό και πηχτό. Λίγη ιστορία να έχει διαβάσει κάποιος, λίγο να ξύνει τις λέξεις και να αγγίζει τις πίσω σελίδες, λίγο να ακούει τα μικρά, «άνευ σημασίας» σχόλια σημαντικών ανθρώπων της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής, καταλαβαίνει ότι ετούτη η φορά δεν είναι σαν τις άλλες. Δεν είναι ένας ακόμη τοπικός πόλεμος μιας μεγάλης με μια μικρή δύναμη. Ετούτη το φορά, οι οικονομικοί λόγοι είναι πολλοί, το φυτίλι έχει ανάψει κι οι μεγάλοι παίχτες κοιτάζουν το μπαρούτι που έχουν στις αποθήκες τους.
Σε ένα τέτοιο κλίμα, μπαίνουμε στον Οκτώβρη και προσπαθούμε να κρατάμε τις συνήθειές μας. Γιατί πάντα, στα δύσκολα, ο άνθρωπος απ’ τις συνήθειές του κρατιέται, σε αυτές βρίσκει τα αγχολυτικά του καταφύγια. Ακούμε μουσικές, πηγαίνουμε στη θάλασσα, περπατάμε στη φύση, αγκαλιάζουμε τα ζώα μας, διαβάζουμε βιβλία.
Τρία από αυτά τα βιβλία και στη σημερινή μου πρόταση:
Η θάλασσα, Μιχάλης Μακρόπουλος, εκδόσεις Κίχλη
Από την πρώτη επαφή μου με κάποιο βιβλίο του Μιχάλη Μακρόπουλου ένιωσα ξεκάθαρο αιφνιδιασμό. Όμορφο αιφνιδιασμό. Αυτόν που ανοίγεις να διαβάσεις κάτι που δεν ξέρεις αλλά έχεις ακούσει, δεν το συνάντησες σε κάποια βιτρίνα αλλά σου έχουν προτείνει.
Έτσι έγινε και με τη «Θάλασσα». Μια νουβέλα 73 σελίδων που διαβάζεται απνευστί. Σε ένα μέλλον όχι τόσο κοντινό, όχι τόσο μακρινό, ένας ιός σχεδόν αφανίζει την ανθρωπότητα. Όσοι επιζούν βρίσκονται σε υπόγεια καταφύγια. Κι εκεί κάπου, μετά την περιγραφή του τόπου, του χώρου, του χρόνου παύεις να νιώθεις ότι διαβάζεις ένα βιβλίο που -μάλλον- κατατάσσεται στα ράφια του φανταστικού. Εκεί αρχίζεις να διαβάζεις ένα βιβλίο για τις μνήμες μας, για την ανάγκη επιστροφής στην ομορφιά, για την παντοτινή ανάγκη του ανθρώπου να χτίσει ξανά τη ζωή του με όσα και ό,τι διαθέτει. Και κυρίως με ό,τι και όποιον αγαπάει.
Ένα βιβλίο ανακάλυψη για ‘μένα, από έναν συγγραφέα που το Σάββατο το απόγευμα θα ακούσουμε και θα συζητήσουμε μαζί του, στην εκδήλωση παρουσίασης των βιβλίων του, στο βιβλιοπωλείο Fagottobooks.
Ένας φορητός κόσμος, Alexander Jones, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
Οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης κάθε που κυκλοφορούν ένα καινούριο βιβλίο είναι σαν να βάζουν ένα ακόμη ράφι στη βιβλιοθήκη των καλαίσθητων και ποιοτικών εκδόσεων.
Στη νέα τους έκδοση “Ένας φορητός κόσμος”, με σκληρό εξώφυλλο, ο συγγραφέας Alexander Jones, διευθυντής του Ινστιτούτου Μελέτης του Αρχαίου Κόσμου στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, “φέρνει στο φως” τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων.
Κι αν στην πραγματικότητα ο Μηχανισμός ανασύρθηκε από τη θάλασσα το 1901 από σφουγγαράδες της περιοχής, ο A. Jones ρίχνει φως σε ό,τι τον αφορά: στην ιστορία του, στη χρήση του στην αρχαιότητα, στο τρόπο που βρέθηκε εκεί, στο πλοίο που τον μετέφερε, σε όσα φανέρωσε για την ελληνορωμαϊκή αστρονομία και την τεχνολογία της εποχής. Βιβλίο “must have” κάθε βιβλιοθήκης θα πω.
Το αστέρι κι ο Κωστής, Πένυ Ραμαντάνη, εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη
Διάβασα το βιβλίο της Πένυς Ραμαντάνη σε εικονογράφηση της Σουζάνας Αθανασιάδου, μέρα που δεν είχα καθόλου καλή διάθεση. Τελειώνοντάς το χαμογελούσα. Κι αυτός από μόνος του είναι για ‘μένα λόγος να προτείνω ένα παιδικό βιβλίο: να δημιουργεί όμορφη διάθεση, ωραία αισθήματα σε αυτόν που το διαβάζει.
Ένα αστέρι, ένα μικρό αστεράκι, θέλοντας να μιμηθεί τα μεγάλα αστέρια, κάνει άλματα στον ουρανό για να νομίζουν οι άνθρωποι στη γη ότι πέφτει κι έτσι να κάνουν ευχές. Είναι μικρό όμως, είναι άμαθο κι είναι κάπως απρόσεχτο. Και χωρίς να το καταλάβει βρίσκεται στη γη. Εκεί, αφού θα περάσει δύσκολα, αφού θα έχει τις περιπέτειές του, θα γνωρίσει τον Κωστή. Θα δεθούν, θα μείνουν μαζί, θα ορίσουν τη φιλία, θα μάθει ο ένας απ’ τον άλλο. Κάποια στιγμή θα έρθει η ώρα του χωρισμού. Είναι όλοι όμως οι χωρισμοί πικροί;
Ένα πραγματικά ωραίο βιβλίο για παιδιά από 4 χρονών, με μια σειρά τραγούδια να το συνοδεύουν με την εξαιρετική φωνή της Πένυς Ραμαντάνη, που μπορούν να ακούσουν τα παιδιά στο Youtube.
*Τα βιβλία που προτείνονται, όπως και πολλές ακόμη επιλεγμένες καινούριες εκδόσεις, μπορείτε να τα προμηθευτείτε από το βιβλιοπωλείο Fagottobooks, Ζακύνθου 7 στη Λευκάδα.
