Περί βροχής ή 15 αποφθέγματα αποθέωσής της

Κείμενο/επιλογή αποσπασμάτων: Δημήτρης Βεργίνης

Ο Γάλλος συγγραφέας Μαρτέν Παζ έγραψε για τη βροχή σαν άνθρωπος ερωτευμένος. Την αποθέωσε, ύμνησε το ρόλο της στην εξέλιξη του ανθρώπου. Το Περί Βροχής είναι το ευαγγέλιο καθενός που χαμογελάει όταν ανοίγουν οι ουρανοί.
Παρακάτω, δεκαπέντε αποσπάσματα από το βιβλίο του που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αστάρτη.

1. Η βροχή είναι η συνθηματική λέξη για εκείνους που αρέσκονται σε μια ορισμένη μετεώριση του κόσμου. Όταν λες αγαπώ τη βροχή, επιβεβαιώνεις μια διαφορετικότητα.

2. Δε θυμάμαι την πρώτη μου γνωριμία με τη βροχή. Υποθέτω πως τότε δεν εκτίμησα την ψυχρή και ψιχαλιστική υφή της.

3. Τα σύννεφα έχουν κάτι από τα άσπρα μαντίλια του μάγου. Ένα μαγικό κόλπο προετοιμάζεται μες στους σωρειτομελανίες. Ξαφνικά, δίχως να έχουμε αντιληφθεί την ταχυδακτυλουργία, βρέχει. Τον περισσότερο καιρό πέφτει βροχή, τον χειμώνα χιόνι, και, μερικές φορές, όταν ο ουράνιος μάγος είναι στις φόρμες του, πέφτουν ακρίδες και βατράχια. Αυτό είναι μια αλλαγή από τα άσπρα κουνέλια. Παροιμίες και τραγούδια μας διαβεβαιώνουν πως μπορεί να βρέξει χρυσάφι, γάτες και σκοινιά, άντρες και γυναίκες.

4. Το μεγαλύτερο μέρος του νερού πάνω στη γη είναι αλμυρό, κι εντούτοις η βροχή είναι γλυκό νερό. Το αλάτι απομένει στα ύψη για μια άγνωστη χρήση. Ίσως να χρωματίζει τα σύννεφα.

5. Η βροχή πέφτει έτσι καθώς πέφτουμε στα δίχτυα του έρωτα: αψηφώντας τις προγνώσεις.

6. Όταν βρέχει, οι άνθρωποι διαβάζουν, πηγαίνουν στον κινηματογράφο και ερωτεύονται, οι καλλιτέχνες δουλεύουν, οι στρατιώτες παραμένουν στα αντίσκηνά τους. Τι κάνουν οι άντρες και οι γυναίκες όταν δεν βρέχει; Μαυρίζουν στις παραλίες, χαζεύουν στις βιτρίνες με τα ρούχα, διοργανώνουν garden parties και σφαγές.

7. Η βροχή είναι ένα πέπλο. Έτσι καθώς τα μετάξια και οι δαντέλες μεταμορφώνουν τις γάμπες και τα στήθη των γυναικών, η βροχή αναδεικνύει το μέρος όπου πέφτει.

8. Η βροχή ντύνει τοπία και κτήρια. Προσδίνει χαρακτήρα και αναπληρώνει την αταλαντοσύνη των αρχιτεκτόνων· επιδιορθώνει τις καταστροφές που προκάλεσαν ο πόλεμος και η φτώχεια. Τα πάντα γίνονται όμορφα κάτω από τη βροχή.

9. Η βροχή είναι επικίνδυνη πολύ σπάνια, προπάντων στις εύκρατες ζώνες μας. Εντούτοις, ακούμε ένα σωρό προειδοποιήσεις. Τα μίντια μας συμβουλεύουν να είμαστε συνετοί και να αλλάζουμε τα σχέδιά μας για το Σαββατοκύριακο και τις διακοπές επειδή «θα βρέξει». Νομίζεις πως σε λίγο θα ακούσεις τις σειρήνες ενός αεροπορικού συναγερμού.

10. Η βροχή είναι το καταφύγιο των απροσάρμοστων.

11. Πολλές φορές περπάτησα στους δρόμους του Παρισιού με την ελπίδα πως η πίεση του τακουνιού μου θα έβαζε σε ενέργεια τον μηχανισμό της βροχής. Είμαι σίγουρος πως υπάρχουν μυστικά κουμπιά που προκαλούν το άδειασμα των νεφών: η γωνία μιας πλάκας υπονόμου, η άκρη κάποιου πεζοδρομίου, η διατομή ανάμεσα σε δυο πέτρες λιθόστρωτου… Δίχως αμφιβολία, είναι απαραίτητη και μια συγκεκριμένη ακολουθία βημάτων, όπως γίνεται με τον συνδυασμό ενός χρηματοκιβωτίου. Σκέφτομαι εκείνη τη σκηνή από το Τραγουδώντας στη βροχή όπου ο Τζην Κέλλυ, ερωτευμένος, χορεύει στο πεζοδρόμιο. Είχε βρει το μυστικό κόλπο.

12. Ο άνθρωπος δεν έχει αλλάξει από τότε που εφευρέθηκε η ομπρέλα, εδώ και τέσσερις χιλιάδες χρόνια περίπου, στη Μεσοποταμία, το σημερινό Ιράκ. Καθηλωμένος στη στεγνή και θερμή ενδελέχεια, δεν σμιλεύεται άλλο.
Με το βλέμμα στραμμένο στο έδαφος, το πνεύμα βυθισμένο στα βιβλία και τις βοτανολογικές και ζωολογικές συλλογές του, ο Δαρβίνος δεν αντιλήφθηκε τον ρόλο της βροχής. Κι όμως, πρόκειται για ένα φυσιολογικό γεγονός: κάθε σταγόνα λαξεύει αδιόρατα τους μυς και τα κόκαλά μας· το ρυάκισμα σχεδίασε τους νευρώνες και τα νεύρα μας. Οι σταγόνες δεν έπεσαν στην τύχη, αλλά για να φέρουν στην επιφάνεια τις αποχρώσεις, τις απειροελάχιστες διαφορές. Μονάχα μερικά γονίδια μας διαφοροποιούν από τον πίθηκο. Η μικροσκοπική κοιλότητα που σκάφτηκε στη σάρκα από μια χούφτα σταγόνες, ξεχώρισε τα πεπρωμένα των δύο ειδών μας.

13. Όπως ο πλανήτης μας έτσι και το σώμα μας περιέχει εβδομήντα τοις εκατό νερό. Οι εσωτερικές μας σταγόνες έλκονται από τις αδελφές τους που έπεσαν από τον ουρανό, σύμφωνα με την αρχή του μαγνητισμού. Τα αρνητικά ιόντα θέλουν να συνενώνονται, γι’ αυτό και η βροχή πέφτει εκεί όπου ζουν οι άνθρωποι. Οι συναντήσεις μας είναι οικογενειακές επανευρέσεις.

14. Η βροχή συνοδεύει τη βαρύτητα και χαράζει το σχήμα της. Η πτώση, όμοια με το φράκταλ, είναι μια μορφή που τη βρίσκουμε παντού στη φύση. Αρκεί να σταθούμε και να παρατηρήσουμε: από τα πρώτα μας δόντια μέχρι το μήλο του Νεύτωνα, όλα πέφτουν.
Κάποια μέρα, οι αστροφυσικοί θα ανακαλύψουν το προφανές: καθώς η βροχή πέφτει πάνω στη Γη, τη σπρώχνει και την κάνει να γυρίζει. Η βροχή είναι υπεύθυνη για την περιστροφή της υδρόγειας σφαίρας γύρω απ’ τον άξονά της και γύρω απ’ τον Ήλιο.

15. Λέμε: η βροχή πέφτει. Και κανείς δεν βλέπει το δράμα πίσω απ’ αυτήν την πεζή διαπίστωση. Πρόκειται για ένα δυστύχημα ή μια αυτοκτονία; Δεν θα το μάθουμε. Όπως και να ‘ναι, η βροχή δε θα ξανασηκωθεί. Γλίστρησε μες στο παράθυρο, από τόσο ψηλά, δεν μπορούμε να τη σώσουμε. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να βρισκόμαστε εδώ, για να πέσει επάνω μας, πάνω στο εύκαμπτο δέρμα μας παρά στο έδαφος. Ανοίγω τα χέρια, σηκώνω το κεφάλι και τη δέχομαι· πεθαίνει μες στην αγκαλιά μου, κολλημένη στο στήθος και στο πρόσωπό μου. Σφίγγω το λείψανό της επάνω μου και τη φιλώ για μια τελευταία φορά.