Κεντρική εικόνα: Τα 52 παραδοσιακά ιστιοφόρα μέσα στη λιμοθάλασσα της Βενετίας |Facebook
H νεοϋορκέζα καλλιτέχνις Μελίσα ΜακΓκιλ «χορογράφησε» μέσα στη λιμνοθάλασσα της Βενετίας 52 παραδοσιακά ιστιοφόρα με πανιά σε διαφορετικές αποχρώσεις του κόκκινου
Πενήντα δύο ιστιοφόρα με άλικα πανιά σε άψογους σχηματισμούς, σαν σε χορογραφία, μέσα στη λιμνοθάλασσα της Βενετίας.
Η «Κόκκινη Ρεγκάτα» δεν αποτελεί το θέμα μιας ναυτικής άσκησης, αλλά ενός «διαδραστικού» έργου τέχνης που παρουσιάστηκε στο περιθώριο της εφετινής Μπιενάλε Τέχνης της Βενετίας.
Η Αμερικανίδα Μελίσα Μακγκίλ χορογράφησε στη λιμνοθάλασσα της πόλης 52 παραδοσιακά βενετσιάνικα ιστιοφόρα, γνωστά και ως vela al terzo, με τα οποία οι bενετσιάνοι ναυτικοί διασχίζουν τα νερά της Γαληνοτάτης για σχεδόν χίλια χρόνια.
Η νεοϋορκέζα καλλιτέχνις έβαψε τα πανιά των ιστιοφόρων σε διαφορετικές αποχρώσεις του κόκκινου, ενώ όλα βάφτηκαν στο χέρι από την ίδια και ντόπιους τεχνίτες και στη συνέχεια τα καραβάκια έσκισαν τα νερά της λιμνοθάλασσας σε διαδρομές που είχαν χαράξει ντόπιοι ναυτικοί.
Με τη ρεγκάτα αυτή, η ΜακΓκιλ, όπως λέει, τίμησε τη ναυτική κουλτούρα της πόλης ενώ, παράλληλα, ήθελε να τραβήξει την προσοχή των θεατών τόσο στην κλιματική αλλαγή όσο και στον μαζικό τουρισμό που απειλούν το μέλλον της Βενετίας.
«Η «Κόκκινη Ρεγκάτα» ενθαρρύνει μια νέα αποτίμηση της διάδρασης των δυνάμεων που ορίζουν τη Βενετία -νερό, άνεμος, τέχνη και αρχιτεκτονική- και που εξακολουθούν να εμπνέουν τους κατοίκους της. Με φόντο τον ουρανό και τη θάλασσα, τα κόκκινα πανιά αναφέρονται στις δυνάμεις της ζωής, στο πάθος, στον πανικό και στο επείγον, αλλά και στην ίδια τη Βενετία: από τα τούβλα της και στέγες της με κεραμίδια μέχρι τη σημαία της και την ιστορία του εμπορίου της κόκκινης βαφής και μέχρι τα έργα του Τιτσιάνο, του Τιντορέτο και των άλλων βενετσιάνων μετρ της ζωγραφικής» εξήγησε η ίδια η Μακγκίλ στο σημείωμα της σχετικά με το «έργο τέχνης».
