Από την Μαριανίνα Πατσά
Στην Ιαπωνική υπάρχει μια αρχαία τέχνη που επισκευάζει με ευλάβεια τα σπασμένα αντικείμενα και προσθέτει χρυσάφι όπου υπάρχουν ρωγμές.
Το Kintsugi (ή Kintsukuroi) σημαίνει «χρυσή επισκευή» και είναι η ιαπωνική τέχνη αιώνων που παίρνει κατεστραμμένα κεραμικά και τα επιδιορθώνει με χρυσό, ασήμι ή πλατίνα. Οι ραφές χρυσού, αντί να συγκαλύπτουν τα ραγίσματα και τα κομμάτια που λείπουν, τα τονίζουν. Αυτή η μέθοδος επιδιόρθωσης γιορτάζει τη μοναδικότητα και την αλλαγή. Το Kintsugi κάνει συχνά το επισκευασμένο κομμάτι ακόμα πιο όμορφο από όσο ήταν πριν, δίνοντάς τους παράταση ζωής.
Η τέχνη του Kintsugi χρονολογείται από τα τέλη του 15ου αιώνα. Σύμφωνα με το μύθο, ξεκίνησε όταν ο Ιάπωνας shogun Ashikaga Yoshimasa έστειλε ένα ραγισμένο μπολ για τσάι πίσω στην Κίνα ώστε να το επισκευάσουν. Μετά την επιστροφή του, ο Yoshimasa διαπίστωσε ότι είχε διορθωθεί με άσχημους μεταλλικούς συνδετήρες. Αυτό ώθησε τους τεχνίτες να βρουν μια εναλλακτική -και αισθητικά πιο ευχάριστη- μέθοδο επισκευής, κι έτσι γεννήθηκε το Kintsugi.
Το Kintsugi έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από τις διαδεδομένες φιλοσοφικές ιδέες. Συγκεκριμένα, σχετίζεται με την ιαπωνική φιλοσοφία της wabi-sabi, η οποία απαιτεί το να βλέπει κανείς την ομορφιά στην ατέλεια.
Η μέθοδος αυτή απορρέει επίσης από το συναίσθημα που εκφράζει τη λύπη για ότι σπαταλιέται (στα ιαπωνικά ονομάζεται mottainai) αλλά και την λέξη mushin, που σημαίνει αποδοχή της αλλαγής.
Υπάρχουν τρεις βασικές μέθοδοι Kintsugi: Η πρώτη είναι το γέμισμα των ραγισμάτων. Η δεύτερη είναι η αντικατάσταση ενός ολόκληρου κομματιού που λείπει με χρυσό. Η Τρίτη μέθοδος χρησιμοποιεί τον χρυσό ως συνδετικό υλικό ανάμεσα στο σκεύος και στο νέο κομμάτι (που συνήθως προέρχεται από κάποιο άλλο κατεστραμμένο σκεύος), συνδυάζοντας δύο διαφορετικά έργα σε ένα νέο, μοναδικό αντικείμενο που περιμένει να αγαπηθεί ξανά από την αρχή.
