Γράφει η Χριστίνα Κλεισιάρη
Δεκαοχτώ χιλιόμετρα από τα Γιάννενα, στο Δήμο Βορείων Τζουμέρκων, βρίσκεται το χωριό Ελληνικό, γενέτειρα του γλύπτη και ομότιμου καθηγητή της ΑΣΚΤ, Θεόδωρου Παπαγιάννη. Ο επισκέπτης ξαφνιάζεται ευχάριστα καθώς ο δρόμος ανά τριακόσια περίπου μέτρα σηματοδοτείται από γλυπτά ενώ το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεόδωρος Παπαγιάννης, αποτελεί μοναδικό στολίδι για την περιοχή. Στο παρελθόν στέγαζε το πετρόχτιστο Δημοτικό Σχολείο με τους 150 μαθητές και στη σημερινή του μορφή έρχεται να αναβαθμιστεί σε σχολείο αισθητικής και πολιτιστικής κληρονομιάς.
Τα βιώματα, οι μνήμες και η αισθητική παρέμβαση του γλύπτη καλύπτουν μια έκταση επτά στρεμμάτων ενώ η πορεία των γλυπτών συνεχίζει ακατάβλητα σε μια απόσταση πέντε χιλιομέτρων καταλήγοντας στο αντρικό μοναστήρι της Τσούκας, στη χαράδρα βάθους 500 περίπου μέτρων με το φιδωτό Άραχθο και στα βουνά Τόμαρος, Γράμμος, Γκαμήλα και Σμόλικας.
Τα έργα του καλλιτέχνη είναι φτιαγμένα από ανακυκλώσιμα υλικά, ανάμεσα τους και αποκαΐδια του Πολυτεχνείου δίνοντας τους έτσι την ευκαιρία να μιλήσουν για την δική τους ιστορία. Ο αγρότης, ο γεωργός, ο κτηνοτρόφος, ο ξενιτεμένος, ο χτίστης, ο ευεργέτης, η πολύπαθη Ηπειρώτισσα μάνα είναι τα πρόσωπα που σκιαγραφούν τον Ηπειρώτη και τη ζωή του για αυτό και το μουσείο παραμένει αμετακίνητο στον τόπο καταγωγής του.
Ο Θ. Παπαγιάννης πρωταγωνιστεί στη διοργάνωση Συμποσίων Γλυπτικής σε πολλές πόλεις της Ελλάδος και της Κύπρου δημιουργώντας μεγάλα γλυπτά στον δημόσιο χώρο. Από το 2011 το γλυπτό του ‘’Δρομείς’’ κοσμεί την έξοδο του αεροδρομίου O’Hare του Σικάγου ενώ το 2015 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του απένειμε τον τίτλο του Ανώτερου Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος.
Γλυπτική και έργα τέχνης στα βουνά με την σφραγίδα του τόπου. Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι η τέχνη μπορεί να σ’ανταμώσει στα πιο απίθανα μέρη.
Μπράβο στους Ηπειρώτες!
