Από τη Μίνα Καλογερά
Η Σαμσιά Χασανί είναι η πρώτη γυναίκα street artist στο Αφγανιστάν. Γεννήθηκε στο Ιράν και μαζί με την οικογένειά της επέστρεψαν πριν από περίπου οκτώ χρόνια στο Αφγανιστάν. Όπως η ίδια έχει δηλώσει, «το Ιράν δεν είναι σαν τις άλλες χώρες. Ακόμα κι αν ζήσεις 100 χρόνια εκεί, δεν θα πάρεις υπηκοότητα. Στο Ιράν ήθελα να σπουδάσω στο τμήμα Καλών Τεχνών, αλλά δεν ήταν εφικτό λόγω της εθνικότητάς μου». Για το γκραφίτι έχει δηλώσει: «Θέλω να ρίξω χρώματα πάνω από τις κακές αναμνήσεις του πολέμου στους τοίχους. Και αν το κάνω αυτό, θα σβήσω τον πόλεμο και από τα μυαλά των ανθρώπων. Θέλω να γίνει διάσημο το Αφγανιστάν για την τέχνη του, όχι για τους πολέμους». H Σαμσιά ασχολείται και με το dreaming graffiti, δηλαδή ενώνει πίνακες, εικόνες, ψηφιακές φωτογραφίες και χρώματα και εξερευνά το θέμα της εθνικής και προσωπικής ασφάλειας.
Η Σαμσιά υπερασπίζεται τα δικαιώματα των γυναικών στην Καμπούλ: «Λόγω του πολέμου και των Ταλιμπάν, ο κόσμος πέρασε πολύ δύσκολα. Μάλιστα oι γυναίκες αντιμετώπισαν πολλούς περιορισμούς. Στο παρελθόν εξαφανίστηκαν από την κοινωνία, έπρεπε να μένουν μόνο στο σπίτι και να ξεχαστεί ότι υπάρχουν. Τώρα χρησιμοποιώ τη ζωγραφική για να υπενθυμίσω στον κόσμο το θέμα των γυναικών. Έχω αλλάξει τις εικόνες μου, για να δείξω τη δύναμη των γυναικών, τη χαρά των γυναικών. Στην τέχνη μου υπάρχει πολλή κίνηση. Θέλω να δείξω ότι οι γυναίκες επέστρεψαν στην αφγανική κοινωνία με νέα και δυναμικότερη παρουσία. Δεν είμαστε οι γυναίκες που έμεναν στο σπίτι. Είμαστε οι καινούργιες γυναίκες. Γυναίκες γεμάτες ενέργεια, που θέλουν μια νέα αρχή. Αυτό φαίνεται στα έργα μου, θέλω να αλλάξω την εικόνα των γυναικών. Τις κάνω να δείχνουν μεγαλειώδεις».
Στη συνέντευξη που παρέθεσε στο Kabul at Work TV περιγράφει το πώς ξεκίνησε η ίδια να ασχολείται με το γκραφίτι, το πώς αντιμετωπίζει το Αφγανιστάν τις σύγχρονες τέχνες και το πώς δουλεύει. Μεταξύ άλλων θίγει και το θέμα των γυναικών, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, πώς τα αντιλαμβάνεται η ίδια μέσα από την τέχνη της και απαγγέλλει και ένα μικρό ποίημά της: «Αν ένα ρεύμα γίνει και πάλι ποταμός αλλά τα ψάρια έχουν πεθάνει, δεν υπάρχει επιστροφή γι’ αυτό που έφυγε».
