Τα απείραχτα, δροσερά, ήσυχα δάση και βουνά της Ελλάδας είναι ένας άλλος κόσμος, γεμάτος φυλλωσιές, σκιές και αρώματα δάσους.
Eλληνικό καλοκαίρι για τον περισσότερο κόσμο σημαίνει νησί, παραλία και θάλασσα (και επίσης συνωστισμός και πολλή φασαρία), αλλά η Ελλάδα έχει περισσότερα βουνά και δάση απ’ όσα μπορείς να φανταστείς, που προσφέρονται για εκδρομές σε μια πανέμορφη φύση με όλη την παλέτα του πράσινου, σκιές, νερά, δροσιά και αρώματα δάσους, αλλά και εικόνες που είναι μοναδικές. Η Ελλάδα είναι χώρα ορεινή και δύσβατη, έχει εκατοντάδες βουνά με χιλιάδες κορυφές που καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του εδάφους της.
Οι πεδινές εκτάσεις που είναι κατάλληλες για καλλιέργεια δεν υπερβαίνουν το 25-30%. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 35% του συνολικού εδάφους, που θεωρείται ορεινό, βρίσκεται σε υψόμετρο από 200 έως 600 μ., ενώ το 31% από 600 μ. και πάνω. Μέσα σε ένα τέτοιο ορεινό ανάγλυφο, η Ελλάδα έχει 413 βουνά με υψόμετρο πάνω από 1.000 μ. Από αυτά, 53 βουνά είναι πάνω από 2.000 μ., 138 βουνά μεταξύ 1.500 και 2.000 μ. και 222 βουνά μεταξύ 1.000 και 1.500 μ. Από 500 έως 1.000 μ. είναι 448 βουνά, ανεβάζοντας τον αριθμό των βουνών που είναι πάνω από 500 μ. σε 860.
Οι πιο εντυπωσιακές διαδρομές σε ορεινή περιοχή που μπορεί να κάνει κανείς είναι ανάμεσα στα φαράγγια, συχνά περπατώντας μέσα στο νερό, με συγκλονιστικά τοπία, μικρές λίμνες, καταρράκτες, φυτά και ζώα που δεν συναντάς πουθενά αλλού – η διαδρομή καταλήγει σχεδόν πάντα σε μια έκπληξη.
Παράδειγμα αποτελεί το Πανταβρέχει στο Καρπενήσι, ένας εντυπωσιακός φυσικός σχηματισμός από ρυάκια που συναντιούνται με τον Κρικελοπόταμο και δημιουργούν μια μόνιμη βροχή μέσα στο φαράγγι. Μπορεί να πρέπει να διασχίσεις το πιο μεγάλο μέρος του φαραγγιού με το νερό να σε φτάνει μέχρι το στήθος, αλλά η διαδρομή σε αποζημιώνει με το παραπάνω.
Η Ευρυτανία και η Στερεά Ελλάδα, γενικά, έχουν αρκετά φαράγγια, με διαφορετικά φυσικά τοπία και διαφορετικό βαθμό δυσκολίας όσον αφορά τη μετακίνηση, αλλά και διαφορετικής θερμοκρασίας νερά (κάποια παγωμένα), στα οποία μπορείς να κολυμπήσεις, όπως το φαράγγι του Βόθωνα, ένα από τα ωραιότερα και δυσκολότερα για διάσχιση της Ευρυτανίας με εννέα καταρράκτες που φτάνουν έως και τα 30 μέτρα, το μικρό Φαράγγι της Βινιανής, το Φαράγγι Κρέντη, που τερματίζει στη θέση Φτερόλακκα, το Φαράγγι Μαύρης Σπηλιάς, που είναι αρκετά εύκολο και έχει γεφυράκια, καταρράκτη δέκα μέτρων και γούρνες για να κολυμπήσεις. Ο νομός Φθιώτιδας έχει δεκαπέντε φαράγγια, με το Φαράγγι Μέγα Ρέμα να ξεχωρίζει, τσουλήθρες και λίμνη για βουτιές.
Στην Πελοπόννησο τα φαράγγια του Πάρνωνα είναι μια αξέχαστη εμπειρία. Από το γραφικό χωριό της Σίταινας ξεκινάει το Φαράγγι του Λούλουγκα που δημιουργείται από τη συγκέντρωση των νερών του ποταμού Βρασιάτη και θεωρείται από τα εντυπωσιακότερα στην Ελλάδα.
Η διαδρομή είναι απολαυστική, με μικρές λίμνες και καταρράκτες ανάμεσα στην οργιώδη βλάστηση, εντυπωσιακές σπηλιές, όπως αυτή του Καραχάλιου και του Καλιοτζή, και έναν τεράστιο καταρράκτη, τα νερά του οποίου πέφτουν από ύψος 30-40 μέτρων.
Το Φαράγγι Λούλουγκα ενώνεται στη συνέχεια με το Φαράγγι της Κουτουπούς, κοντά στην Καστάνιτσα, κι έπειτα συναντά τα φαράγγια της Μαζιάς, κοντά στον Πραστό, και των Σπηλακίων, για να καταλήξει στο Φαράγγι της Ζαρμπάνιτσας.
Κείμενο: M. Hulot
