Το Φεστιβάλ Αριστοναύτες παρουσιάζει τη δράση Nouveau Regime, σε συνεργασία με την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών
H δράση της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών εξερευνά τη σχέση του δημόσιου χώρου με τη σύγχρονη τέχνη, υποστηρίζοντας τη δημιουργία νέων έργων, βασιζόμενων σε επιτόπια έρευνα.
Τα επίσημα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Παρασκευή 8 Ιουλίου, σε μία ιδιαίτερη βραδιά υπό τους ήχους της άρπας της Clio K.
Η Clio K., με τον πρωτότυπο τρόπο παιξίματος και τους διαρκείς πειραματισμούς της επαναπροσδιορίζει το ρόλο της κλασικής άρπας στις σύγχρονες μουσικές τάσεις. Η μουσική της έχει επιρροές από τη free jazz, τη σύγχρονη μουσική και την ανατολίτικη μουσική παράδοση, στοιχεία που ενσωματώνει σε ένα ταξίδι από μελωδίες και ρυθμούς, αναμνήσεις και συναισθήματα.
Γιώργος Τσιάκος, Γαλήνια ένταση, 1 × 1.20 μ., Λάδι σε καμβά
Την έκθεση επιμελούνται οι:
Γιώργος Καζάζης (Καθηγητής, Διευθ. ΣΤ’ εργ.)
Γιάννης Σκαλτσάς (Αν. Καθηγητής, Διευθ. Ε’ εργ.)
Φοιτήτριες/φοιτητές
Συμμετέχουν με έργα τους οι φοιτητές (αλφαβητικά): Ελευθερία Αμολοχίτη, Αλεξάνδρα Αψωκάρδου, Θεοδώρα Βασιλειάδου, Αναστασία Γεωργίτση, Ελισάβετ Γκολφινοπούλου, Λένα Δουρμούσογλου, Φαιδρά Καράντζου, Κατερίνα Κορρέ, Παναγιώτης Μεϊντάνης, Αικατερίνη Μπόθου Βουτεράκου, Ευάγγελος Νάνος, Γιάννης Ξέρας, Κατερίνα Σκόρδου, Μαριτίνα Τσελέπη, Γιώργος Τσιάκος
Περφόρμανς: Άρτεμις Σαρτζετάκη, Ευάγγελος Νάνος
Σημειώματα επιμελητών
Ένα κτήριο που μετράει περισσότερα από εκατό χρόνια ζωής και συγκεντρώνει περίτεχνα στοιχεία από αρχαιοελληνική, βυζαντινή και ενετική αρχιτεκτονική γίνεται πεδίο παρατήρησης για 16 νέες φοιτήτριες/ες της ΑΣΚΤ.
Οι φοιτήτριες/ες «ανακαταλαμβάνουν» την κατοικία που έχει στεγάσει την αμφιλεγόμενη σχέση της Εύας Πάλμερ και του Άγγελου Σικελιανού «εγκαθιδρύοντας» ένα Νέο Καθεστώς [nouveau Regime] βιωμένου χρόνου πάνω στο παλιό [ancien Regime] που εγγράφεται ως ιστορία (Σημείο αναφοράς η αντικατάσταση του παλαιού καθεστώτος [Ancien Regime] της μορφής διακυβέρνησης στη Γαλλία με χαρακτηριστικά απόλυτης μοναρχίας από το νέο που έφερε η Γαλλική Επανάσταση). Προσεγγίζουν ζητήματα της σύγχρονης κατοίκησης ενώ ταυτόχρονα διαπραγματεύονται με τα ίχνη που άφησε πίσω η πρόσφατη ταραχώδης διετία.
Αντικαθιστούν προσωρινά με δικά τους έργα -ζωγραφικά, γλυπτικά και ψηφιακά- τις φωτογραφίες, τα έργα τέχνης, και τα μικρά προσωπικά αντικείμενα της οικογένειας Τυπάλδου. Αυτή η εφήμερη αντικατάσταση, αντί να εξαφανίζει τις ιστορίες των ανθρώπων που κατοίκησαν μέσα στην αριστοκρατική βίλα, τίθεται σε συνομιλία μαζί τους. Το ζωηρό άμεσο παρόν και το ιστορικό παρελθόν προσεγγίζονται ως μία ολότητα μεταβολών. Οι φοιτήτριες/ες, ενώ ταράζουν για λίγο την υπεραιωνόβια μπουρζουαζία, απαντούν στην ανάγκη να αφηγούνται τις δικές τους καθημερινές σύγχρονες ιστορίες.
Μαριτίνα Τσελέπη, 19,7×20 cm
–Κατερίνα Μπότσαρη, Παρασκευή Τεκτονίδου – συνεπιμελήτριες έκθεσης
Οι φοιτητές από τα Εργαστήρια της Καλών τεχνών με τους δασκάλους, μας καλούν σε μια εικαστική εμπειρία επανακατοίκησης του χώρου, στην οικία Σικελιανου. Και γιατί όχι, μιας επανακατοίκησης του χρόνου. Του νοήματος, του βιώματος, στην τελική του ίδιου του εαυτού μας.
Όσο το μέλλον πλέον μοιάζει με ένα αέναα αναδιπλούμενο παρόν, τόσο σημαντικό μοιάζει να πρέπει να αναδείξουμε τη μνήμη και να την επανασυνδέσουμε με νέες μνήμες. Δίνοντας χώρο στην έκφραση. Μία τέτοια ευκαιρία αποτελεί και το πρωτοεμφανιζόμενο Φεστιβάλ Αριστοναύτες. Να αφουγκραστούμε καλύτερα τον τόπο αλλά και τους νέους δημιουργικούς ανθρώπους. Σε ένα ιδιαίτερο περιβάλλον όπου η ποίηση και η ουτοπία κάποτε ταυτίζονταν. Η Κορινθία, ως τόπος καταγωγής, προσωπικά με πρωτοδίδαξε να διαβάζω το τοπίο, το μύθο και την Ιστορία, που πολλές φορές η νεωτερικότητα δυσκολεύεται να παρακολουθήσει. Και αυτό αποτέλεσε μια πολύτιμη αποσκευή. Από την άλλη εδώ δίνεται μια θαυμαστή ευκαιρία για νέους καλλιτέχνες να μπορέσουν να δουλέψουν σε πραγματικό περιβάλλον, να συνδυαστούν με τον τόπο όσο και μεταξύ τους. Συμβολίζοντας έτσι ένα σύγχρονο αίτημα, η Σχολή Καλών Τεχνών να είναι όσο γίνεται ενεργά παρούσα στην πολιτιστική πραγματικότητα της χώρας. Τόσο σε διεθνές βεληνεκές όσο και σε βάθος τοπικού πεδίου.
Και βέβαια, μια ευκαιρία, όπως πάντα, να ξανασυναντηθούμε με τα οράματα.
–Τζίμης Ευθυμίου, διδάσκων στην ΑΣΚΤ. (ΕΔΙΠ).
Κεντρική εικόνα θέματος: Κατερίνα Κορρέ, WARRAW. Λεπτομέρεια του έργου.
