To μανιφέστο του Αλέν ντε Μποτόν

O δημοφιλής συγγραφέας συνθέτει το προσωπικό του μανιφέστο, σύμφωνα με το οποίο πορεύεται στη ζωή.

Είμαι ατελής

Ένα κομμάτι του εαυτού μου θα είναι για πάντα ελλιπές και σπασμένο (μισό). Η ζωή μου θα είναι γεμάτη με λάθη, ενοχές και ανεκπλήρωτες επιθυμίες. Δεν θα ελευθερωθώ ποτέ από την ανοησία και τον πόνο. Η τελειότητα είναι άφταστη για μένα- όπως και για όλους μας.

Είμαι ευάλωτος

Όπως και όλοι οι άλλοι, είμαι αδύναμος, οργισμένος και παραπλανημένος. Είναι αυτή η αδυναμία που με κάνει συμπονετικό και με συνδέει με όλους τους ζωντανούς οργανισμούς. Γνωρίζω ότι το κλειδί για την αληθινή φιλία είναι να μοιράζομαι τις αδυναμίες μου.

Δεν είμαι απολύτως λογικός

Κάτι συνέβη στην παιδική μου ηλικία που με αποσταθεροποίησε. Αν και μπορεί να μην επανέλθω ποτέ, έχω καθήκον να συνειδητοποιήσω την τρέλα μου, να την εξηγήσω στους άλλους και να πάρω μέτρα για να περιορίσω (κι όχι να επιδείξω) την απερισκεψία μου.

Δεν είμαι ανόητος

Συχνά λέω και κάνω πολύ ανόητα πράγματα. Η αποδοχή της ανοησίας μου μου δίνει αυτοπεποίθηση, αντοχή και συμπόνοια προς τους άλλους «τρελούς». Δεν υπάρχει εναλλακτικός τρόπος να ζει κάποιος.

Είμαι αρκετός

Δέχομαι ότι το αντίθετο της τελειότητας δεν είναι η αποτυχία και ότι η τελειότητα είναι ένα σημαντικό επίτευγμα.

Είμαι ικανοποιημένος με την μετριότητα μου επειδή αναγνωρίζω ότι εμπεριέχει ό, τι καλύτερο έχει να προσφέρει η ζωή.

Είμαι αντι-ρομαντικός Πιστεύω ότι κανείς δεν είναι απολύτως «σωστός», ούτε απολύτως «λάθος» για μένα. Όσον αφορά τις σχέσεις, προσπαθώ να συμβιβάζομαι επειδή καταλαβαίνω ότι ο συμβιβασμός δεν είναι ο εχθρός της αγάπης αλλά το υπέρτατο επίτευγμα της.

Είμαι μελαγχολικός

Αρνούμαι την υπερβολική πίεση που δέχομαι να χαμογελάω. Δέχομαι ότι η ζωή είναι γεμάτη με αποοητεύσεις και πόνο, αλλά και με ευχαρίστηση και νόημα. Γι’ αυτό απελπίζομαι όχι με θυμό και πικρία αλλά με χαρά.

Είμαι ασήμαντος

Είμαι μια δεσμίδα ατόμων σε μια μικρή γωνιά ενός παγωμένου και απέραντου σύμπαντος. Στην γενική εικόνα των πραγμάτων δεν έχω καμία αξία. Αυτή η γνώση δεν με λυπεί αλλά μου δίνει παρηγοριά, βάζει τα προβλήματα μου στη σωστή τους διάσταση και με απελευθερώνει ώστε να ζήσω όπως εγώ θέλω.

Mετάφραση: Α.Δ./ LIFO

Πηγή