Tαξίδι-έργο τέχνης

Κεντρική εικόνα: Στον ποταμό Manambolo στη Μαδαγασκάρη.

Τη Σόφη Χατζηβασιλείου δεν τη βρίσκεις συχνά στο φιλόξενο ταξιδιωτικό γραφείο της στο κέντρο της Αθήνας. Επαγγελματίας ταξιδιώτισσα, φέτος τον Ιούνιο περπατούσε στη μεγάλη ασιατική έρημο Γκόμπι της Μογγολίας, ενώ δύο μήνες αργότερα διέσχιζε την έρημο Ατακάμα στη βόρεια Χιλή. Λάτρις του ταξιδιού με ουσία, ηγείται μιας ομάδας που χτίζει «προσωπικές», ανά την υδρόγειο, περιπλανήσεις για Έλληνες, αλλά και ξένους ταξιδευτές.

«Ο κόσμος είναι ατελείωτος», σημειώνει η ίδια, ενώ μοιράζεται νέες ιδέες και αναμνήσεις με το «Κ». «Έρχομαι σε επαφή με ανθρώπους οι οποίοι έχουν να πουν μια ενδιαφέρουσα ιστορία για έναν τόπο τον οποίο είτε έχουν αγαπήσει είτε προέρχονται από αυτόν. Για μένα, για παράδειγμα, αυτό που έχει ενδιαφέρον στην Τοσκάνη είναι η κυρία Λουίζα, η οποία βρίσκεται πίσω από έναν φούρνο που έχει περάσει από γενιά σε γενιά. Αυτοί που ταξιδεύουν μαζί μας θα σταματήσουν εκεί για καφέ και ψωμί. Αυτή είναι η έννοια της εμπειρίας».

Δυναμική προσωπικότητα που διατηρεί όμως χαμηλό προφίλ, η Χατζηβασιλείου ίδρυσε την Original Senses πριν από μία δεκαετία. Για τους πιο εξοικειωμένους, ένα πρόγραμμα του ταξιδιωτικού γραφείου-μπουτίκ αποτελεί ένα νέο προσωπικό «σύνορο», ενώ για τους λιγότερο «μυημένους» ταξιδιωτικά, έναν οδηγό που θα τους συνοδεύσει μακριά από τις όποιες τουριστικές «παγίδες».

Στην Original Senses κάθε εξόρμηση ξεκινά με μια συζήτηση «ζωής» στον καναπέ. «Η έννοια του “φεύγω” περιλαμβάνει μια “κάθαρση”», λέει η ίδια. «Όσο πιο εγκεφαλικά μπεις σ’ αυτή την κάθαρση, τόσο πιο δυνατή είναι».

Στη Ναμίμπια, στη Νεκρή Κοιλάδα (Deadvlei-Sossusvlei)

«Εκκοκκιστήριο ταξιδιωτικής σκέψης»

Οι Άλπεις με ποδήλατο, η Αφρική και το ζωικό της βασίλειο, οι ιστορίες τόπων και ανθρώπων ξετυλίγονται μέσα από ξεχωριστές (συνήθως μεμονωμένες) διαδρομές, όπου κάθε μικρή και μεγαλύτερη λεπτομέρεια –η επιλογή ενός δρόμου για την αρχιτεκτονική του ή ένα εστιατόριο– παίζει τον ρόλο της. «Εδώ πρόκειται για ένα εκκοκκιστήριο ταξιδιωτικής σκέψης», συμπληρώνει. «Για μας κάθε ταξίδι είναι ένα έργο τέχνης. Το ξεκινάμε και το ράβουμε πάνω στον άνθρωπο».

Η έννοια ενός ταξιδιού «υψηλής ραπτικής» αντανακλά την εποχή μας. Ο τρόπος με τον οποίο καταναλώνονται τα ταξίδια τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο από τους Έλληνες, αλλά και παγκοσμίως, έχει επηρεαστεί δραματικά από την αυξανόμενη παροχή πληροφοριών. «Θα μπεις στο Ίντερνετ, θα διαβάσεις και 10 βιβλία. Και μπορεί να μην έχεις την τρέλα που έχω εγώ, που θα βάλω δέκα πινελιές, αλλά κάποιες μπορείς να τις βρεις. Ένας άνθρωπος με ερωτηματικά, σε πνευματική εγρήγορση, μπορεί να το κάνει. Το θέμα είναι αν έχει τον χρόνο. Ή αν έχει βρει κάποιον που τον εμπιστεύεται πραγματικά, γιατί ξοδεύει κάποια χρήματα. Τα γραφεία έβλεπαν ότι όλο αυτό άρχισαν να το χάνουν. Γι’ αυτό μπήκαν όλοι στο κομμάτι της “εμπειρίας” κι άρχισαν να λένε ότι μέσα στην παγκόσμια αυτή κρίση, πολυτέλεια δεν είναι το φρου φρου, αλλά η γνώση που μπορεί να σου μεταφέρει ένας άνθρωπος».

Η ταξιδιωτική εκπαίδευση της Χατζηβασιλείου, μητέρας σήμερα ενός αγοριού, ξεκίνησε από τα παιδικά, «ερασιτεχνικά» της χρόνια. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες και έζησε αρκετά χρόνια στη Γαλλία, πριν επιστρέψει στην Ελλάδα όπου ασχολήθηκε με τους τομείς της επικοινωνίας και της διαφήμισης. Την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, βρέθηκε στον χώρο της φιλοξενίας, οργανώνοντας ιδιωτικά προγράμματα για κάποιους επισκέπτες. Βρισκόταν σ’ ένα μεγάλο ταξίδι στην Αιθιοπία όταν αισθάνθηκε ότι επιθυμούσε να μοιραστεί και με άλλους τις αυθεντικές στιγμές που βίωνε. Ξεκίνησε, όπως λέει, με μια «πολύ γερή βάση δεδομένων και μια “μικρή βαλίτσα” με ανθρώπους που ήθελαν να ταξιδέψουν».

Ανάμεσα στους σταθερούς ταξιδιώτες της Original Senses είναι τα τελευταία χρόνια το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, μέλη του οποίου παίρνουν μέρος σε εξορμήσεις με κεντρικό άξονα την τέχνη και τον πολιτισμό. Εκτός από τους προορισμούς πέραν των συνόρων, η εταιρεία χειρίζεται και ταξιδευτές υψηλού κοινωνικού και μορφωτικού επιπέδου από άλλες χώρες που ανακαλύπτουν την Ελλάδα, ενώ ένα τρίτο κομμάτι της επικεντρώνεται στην ανάπτυξη ειδικών εταιρικών εκδηλώσεων, τμήμα του οποίου ηγείται η Κατερίνα Αποστολοπούλου, στενή συνεργάτις της Χατζηβασιλείου από τις πρώτες Original Senses μέρες.

Χιλή, Παταγονία, Torres del Paine

Ανιχνεύοντας νέους προορισμούς

Παράλληλα, η ομάδα της Χατζηβασιλείου παρακολουθεί τις εξελίξεις στην παγκόσμια αρένα, όπου τάσεις όπως η βιωσιμότητα, το αποτύπωμα που αφήνει κάποιος πίσω του σ’ έναν τόπο βρίσκονται πολύ ψηλά σε όλο και περισσότερες ταξιδιωτικές ατζέντες. Την ίδια στιγμή, η ίδια συνεχίζει την ανίχνευση, τα ταξίδια «χαρτογράφησης», αποστολές που η ίδια χαρακτηρίζει σχεδόν «δημοσιογραφικές», καθώς προετοιμάζουν το έδαφος για νέες περιπέτειες σε νέους ή ήδη γνώριμους τόπους. Τον περασμένο Αύγουστο στη Μαδαγασκάρη, για παράδειγμα, οι ιδιαίτερα χαμηλές θερμοκρασίες την έφεραν «αγκαλιά» με πλαστικά μπουκάλια με βραστό νερό στον βραδινό ύπνο.

Κάτι ανάλογο δεν περιμένει τους ταξιδιώτες, για τους οποίους το ταξίδι ξεκινά μ’ ένα κουτί που φέρει την ονομασία του προορισμού τους. Πέρα από το πρόγραμμα, το κουτί περιέχει βιβλία αλλά και χρήσιμο υλικό (όπως συνταγές ή μουσική), «τροφή για σκέψη», όπως λέει η ίδια, για σωστή προετοιμασία. Χώρες όπως η Συρία δεν μπαίνουν σήμερα σε κάποιο «κουτί». Αν οι πολιτικές και γεωπολιτικές εξελίξεις έχουν αλλοιώσει σημαντικά το σημερινό ταξιδιωτικό τοπίο, πού τοποθετεί τα δικά της όρια η Χατζηβασιλείου;

«Σέβομαι την επιθυμία του καθενός. Μπορεί να μην την αφουγκράζομαι, αλλά τη σέβομαι. Κάποιος μπορεί να θέλει να του κλείσουμε όλο το Καπαλί Τσαρσί, το Μεγάλο Παζάρι στην Κωνσταντινούπολη, για να δειπνήσει με 100 φίλους του. Αν όμως μου ζητήσει κάποιος να φάμε μέσα στην Αγία Σοφία, αυτό είναι κάτι που δεν θα το κάνω. Τα όρια τα δικά μου έχουν να κάνουν με το πώς αντιλαμβάνομαι και αξιολογώ τις αξίες του εκάστοτε τόπου. Έχω πει όχι, δεν με ενδιαφέρει», σημειώνει.

Ναι στη low season

Η ίδια ενθαρρύνει τους πελάτες της να επισκέπτονται προορισμούς σε περιόδους «χαμηλής σεζόν», βγαίνοντας από τη λογική «Νέα Υόρκη τα Χριστούγεννα», όπως λέει, και τους παροτρύνει να καταναλώσουν «τον κόσμο εκτός πεπατημένης και να τον δουν με άλλο βλέμμα». Τις ίδιες συμβουλές θα ήθελε να δίνει κάποια μέρα και σε νεότερους λάτρεις των ταξιδιών, δημιουργώντας μια «σχολή ταξιδιωτικών αγγέλων».

Στο μεταξύ, το δικό της ταξίδι ζωής γεμίζει με επαγγελματικά, αλλά και πιο ιδιωτικά στιγμιότυπα. Θα επιθυμούσε να χαρτογραφήσει ένα ταξίδι στην Αρκτική, έναν «τόπο που χάνεται», αλλά και να επισκεφτεί τη Σοκότρα, ένα μικρό σύμπλεγμα νησιών με «εξωγήινη» ομορφιά στον Ινδικό ωκεανό το οποίο ανήκει στην Υεμένη, μια εμπόλεμη, σήμερα, ζώνη.

Η δική της ταξιδιωτική ουσία είναι σήμερα «ο χρόνος και το κινητό που κλείνει» σε αγαπημένα μέρη όπως η Ναμίμπια και η Ρουάντα. Πέρα από τα χρώματα και την ομορφιά του κάθε τόπου, όμως, η δύναμη του κάθε προορισμού βρίσκεται στην ανθρώπινη διάσταση. «Όλες οι στιγμές έχουν πάντα να κάνουν με τον ανθρώπινο παράγοντα. Ακόμα και στα πιο αφιλόξενα μέρη, όπως και στα φιλόξενα, έρχεσαι σε επαφή με τους ανθρώπους και βρίσκεις πάντα μια σύνδεση», λέει, καθώς θυμάται ένα «διάβασμα» του καφέ στην Καππαδοκία, αλλά και κάποιες ήσυχες, όμως δυνατές ώρες σε μοναστήρια στο Νεπάλ και στην Ινδία. «Αγαπώ τα ταξίδια σε απομονωμένα μέρη με κοινότητες όπου μπορείς να χτίσεις μια σχέση. Αυτά τα ταξίδια αποτελούν μια πρόκληση, αλλά και μια απελευθέρωση».

Πηγή