Μια νέα τεράστια μετα-ανάλυση μελετών, που περιελάμβανε περισσότερα από 290 εκατομμύρια άτομα, επιβεβαίωσε ότι η επαφή του ανθρώπου με το πράσινο μπορεί να σώσει από πλήθος προβλημάτων υγείας, ακόμη και από πρόωρο θάνατο.
Είναι επίσημο και με επιστημονική υπογραφή: η ζωή κοντά στη φύση έχει σημαντικά και πολλά (πάρα πολλά) οφέλη για την υγεία. Μια νέα μεγάλη μετα-ανάλυση μελετών αποκαλύπτει ότι το να περνάμε ώρες στην εξοχή ή έστω σε χώρους πρασίνου μέσα στις πόλεις μειώνει τον κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2, για καρδιαγγειακά νοσήματα, πρόωρο θάνατο από όλα τα αίτια, πρόωρη γέννα, άγχος και υψηλή αρτηριακή πίεση.
Σύμφωνα με τη μελέτη που διεξήχθη από ερευνητές του Πανεπιστημίου της East Anglia και αφορούσε περισσότερα από 290 εκατομμύρια άτομα, πληθυσμοί που ζουν σε χώρες με περισσότερους χώρους πρασίνου δηλώνουν συνολικά ότι έχουν καλύτερη υγεία.
Ευεργετική η «δασοθεραπεία»
Η ερευνητική ομάδα μελέτησε στοιχεία από 20 χώρες, συμπεριλαμβανομένων της Βρετανίας, των ΗΠΑ, της Ισπανίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Αυστραλίας και της Ιαπωνίας – σε αυτή την τελευταία το «Shinrin yoku» ή αλλιώς η «δασοθεραπεία» αποτελεί πολύ δημοφιλή πρακτική.
Ως χώρος πρασίνου ορίστηκε τόσο ο ανοιχτός χώρος με φυσική βλάστηση όσο και οι αστικοί χώροι πρασίνου όπως τα πάρκα. «Ανακαλύψαμε ότι το να περνά κάποιος χρόνο σε χώρους πρασίνου ή το να ζει κοντά στη φύση συνδέεται με πολλαπλά, διαφορετικά και σημαντικά οφέλη για την υγεία. Η επαφή με τη φύση μειώνει τον κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2, για καρδιαγγειακά νοσήματα, πρόωρο θάνατο, πρόωρη γέννα, ενώ αυξάνει και τη διάρκεια και ποιότητα του νυχτερινού ύπνου. Συγχρόνως τα άτομα που ζουν κοντά στη φύση εμφανίζουν επίσης μειωμένη διαστολική αρτηριακή πίεση, καρδιακό παλμό και στρες. Είναι αξιοσημείωτο ότι ένα από τα άκρως ενδιαφέροντα ευρήματά μας ήταν πως η επαφή με τη φύση μειώνει σημαντικά τα επίπεδα κορτιζόλης στο σάλιο – πρόκειται για έναν από τους κύριους δείκτες στρες» σημείωσε η κυρία Τούχιγκ-Μπένετ.
Οι επιστήμονες που διεξήγαγαν τη νέα τεράστια μετα-ανάλυση ελπίζουν ότι τα ευρήματά τους θα ωθήσουν τους γιατρούς να συνταγογραφούν περισσότερη… επαφή με τη φύση στους ασθενείς τους (και ίσως έτσι τελικώς και λιγότερα φάρμακα). Ελπίζουν παράλληλα ότι θα ωθήσουν και τις αρμόδιες αρχές να δημιουργούν περισσότερους χώρους πρασίνου στις τσιμεντουπόλεις, αφού αποδεικνύεται περίτρανα ότι το «πράσινο φάρμακο» είναι το καλύτερο φάρμακο.