Φράνσις Μπέικον, Μαγκρίτ, Τζόρτζια Ο’ Κιφ: Οι χώροι όπου δημιούργησαν σημαντικοί καλλιτέχνες είναι ανοιχτοί στο κοινό που αγαπούν και ενδιαφέρονται για το έργο τους.
Από το ακατάστατο κρησφύγετο του Φράνσις Μπέϊκον στον χώρο εργασίας του Κονσταντίν Μπρανκούζι, τον οποίο κοσμούσαν τα δικά του χειροποίητα έπιπλα, τα εργαστήρια των σπουδαιότερων καλλιτεχνών αποτελούν ένα παράθυρο που επιτρέπει να ρίξουμε μια κλεφτή ματιά στην δημιουργική τους διαδικασία και την προσωπικότητα τους. Είτε ως μουσεία, είτε διαχειριζόμενα από κληροδοτήματα (όπως το Ίδρυμα Easton, που προετοιμάζει το στούντιο της Λουίζ Μπουρζουά στη Νέα Υόρκη ώστε να είναι επισκέψιμο), οι προσπάθειες να αποκατασταθούν οι χώροι αυτοί ώστε να συντηρηθούν και να παραμείνουν ανοιχτοί πολύ μετά τον θάνατο του καλλιτέχνη. Εδώ παρουσιάζονται εννέα στούντιο από το Κέιπ Τάουν στην Κορνουάλη, τα οποία μπορείτε να επισκεφθείτε.
Ζουάν Μιρό
Μαγιόρκα, Ισπανία
Το ίδρυμα Fundació Pilar i Joan Miró, το οποίο ίδρυσε προκειμένου να συντηρηθούν τα στούντιο του, εν μέρει ως πηγή έμπνευσης για μελλοντικούς καλλιτέχνες, δεν διαχειρίζεται μόνο το πρώτο στούντιο του Μιρό και ένα μουσείο με έργα του, αλλά και το Son Boter, ένα εξοχικό οίκημα του 18ου αιώνα στην Μαγιόρκα, το οποίο βρίσκεται πίσω από το σπίτι του και είχε αγοραστεί ως χώρος για την δημιουργία έργων μεγάλης κλίμακας. Σήμερα το γκαράζ του στεγάζει ένα πλήρως λειτουργικό εργαστήριο χαρακτικής που έχει ανανεωθεί από την εποχή του Μιρό.
Μπάρμπαρα Χέπγουρθ
Κορνουάλη, Αγγλία
Σύμφωνα με τις οδηγίες της, το οίκημα -συμπεριλαμβανομένου του κήπου όπου είχε επιμεληθεί μία υπαίθρια έκθεση των γλυπτών της- μετετράπη σε μουσείο μετά τον θάνατο της και λειτουργεί υπό την αιγίδα της Tate από το 1980. Το εργαστήριο γλυπτικής της έχει παραμείνει ουσιαστικά άθικτο έκτοτε, ενώ το στούντιο των γύψινων προπλασμάτων πλέον συμπεριλαμβάνει εργαλεία και ανολοκλήρωτα έργα προκειμένου να προσδώσουν στον χώρο μια εκπαιδευτική και αφηγηματική διάσταση. Το μουσείο είναι έκλεισε στις 29 Οκτωβρίου για εργασίες αποκατάστασης και θα ανοίξει ξανά τις πύλες του την άνοιξη του 2018.
Κονσταντίν Μπρανκούζι
Παρίσι, Γαλλία
Όταν πέθανε, ο Μπρανκούζι κληροδότησε ότι υπήρχε στο στούντιο του στο γαλλικό κράτος, και όρισε ότι ο χώρος όφειλε να αποκατασταθεί πλήρως. Το ανακατασκευασμένο και μετεγκατεστημένο εργαστήρι του βρίσκεται εντός ενός μουσειακού τύπου χώρου σχεδιασμένου από τον Ρέντσο Πιάνο, δίπλα από το Κέντρο Πομπιντού, και εκεί εκτίθενται 137 από τα γλυπτά του Μπρανκούζι.
Τζώρτζια Ο’Κιφ
Αμπικιού, Νέο Μεξικό
Φράνσις Μπέικον
Δουβλίνο, Ιρλανδία
Έξι χρόνια μετά τον θάνατο του Μπέικον το 1992, μία ομάδα αρχαιολόγων, επιμελητών και συντηρητών μετέφεραν ολόκληρο το στούντιο του από το Λονδίνο στην δημοτική γκαλερί The Hugh Lane, στο Δουβλίνο, την γενέτειρα του καλλιτέχνη. Ο χώρος έχει επαναδημιουργηθεί ώστε να αντικατοπτρίζει την ακριβή κατάσταση στην οποία τον άφησε ο Μπέικον: ακατάστατο. Σπίτι και εργαστήριο του καλλιτέχνη επί τρεις δεκαετίες, η μετεγκατεστημένη εκδοχή του Δουβλίνου συμπεριλαμβάνει όχι μόνο το ίδιο το κτίσμα που μεταφέρθηκε αλλά ακόμα και την σκόνη που είχε συσσωρευθεί στον χώρο. Η διαβόητη κραιπάλη και η κατανάλωση αλκοόλ από τον Μπέικον αποτυπώνονται στο χάος από μπογιές και πινέλα, όλα βρίσκονται εκεί: τα ρούχα που χρησιμοποιούσε για να αποδίδει υφές στους πίνακες του, φωτογραφίες με τον ίδιο και γνωστούς του, κατεστραμμένα ή ανολοκλήρωτα έργα, σκίτσα σε χαρτί, η πόρτα και οι τοίχοι όπου αναμείγνυε τα χρώματα αντί για παλέτες, σελίδες βιβλίων που αποτελούσαν υλικό για έργα κι ένα γύψινο αντίγραφο της κεφαλής του Γουίλιαμ Μπλέϊκ. Τόσο η προσπάθεια της μεταφοράς, όσο και ο κόπος της καταλογογράφησης χιλιάδων αντικειμένων που είχαν παρατηθεί στο στούντιο υπήρξαν καινοφανείς για την μουσειακή αρχειοθέτηση.
Ίρμα Στερν
Κέιπ Τάουν, Νότιος Αφρική
Εν ευθέτω χρόνω όμως αναδείχθηκε ως μία από τους κορυφαίους Νοτιοαφρικανούς καλλιτέχνες. Το οίκημα του 1830 στο οποίο ζούσε και εργαζόταν είναι εδώ και δεκαετίες ανοιχτό στους επισκέπτες με την ονομασία Μουσείο Ίρμα Στερν. Το εργαστήρι της Στερν, καθώς και η τραπεζαρία και το καθιστικό είναι επιπλωμένα όπως εκείνη τα διαμόρφωσε, με εκλεκτικιστικά αντικείμενα και τεχνουργήματα από τα ταξίδια της, καθώς και με επιλεγμένα έργα της που το μουσείο έχει αναρτήσει στους τοίχους. Ο δεύτερος όροφος, ο οποίος προστέθηκε αργότερα στο κτήριο, στεγάζει μία γκαλερί που είναι αφιερωμένη στη σύγχρονη νοτιοαφρικανική τέχνη.
Τζάκσον Πόλοκ και Λη Κράσνερ
Ηστ Χάμπτον, Νέα Υόρκη
Στους τοίχους, οι οποίοι φέρουν ίχνη από τους πίνακες της Κράσνερ, εκτίθενται φωτογραφίες και κείμενα που αναφέρονται στο έργο και των δύο καλλιτεχνών. Η διαθήκη της Κράσνερ όριζε ότι το σπίτι (όπου ζωγράφιζε εκέινη κατ’ εξοχήν) καθώς και το στούντιο, πρέπει να αποτελέσουν χώρο αφιερωμένο στις ζωγραφικές πρακτικές και των δύο τους και να λειτουργήσουν ως ευρύτερος εκπαιδευτικός φορέας για σπουδαστές σύγχρονης τέχνης στις ΗΠΑ. Πλέον ο χώρος φιλοξενεί και ένα κέντρο μελέτης που συμπεριλαμβάνει αρχεία και συνεντεύξεις. Αυτό το Εθνικό Ιστορικό Τοπόσημο είναι επισκέψιμο από Μάιο έως Οκτώβριο.
Ρενέ Μαγκρίτ
Βρυξέλλες, Βέλγιο
Ο Μαγκρίτ και η οικογένεια του μετακόμισαν από εκεί το 1954, και το σπίτι πέρασε από τα χέρια πολλών επόμενων ενοίκων ώσπου να αγοραστεί και να αποκατασταθεί ως μουσείο την δεκαετία του 1990. Βάσει ιστορικών εγγράφων, συμπεριλαμβανομένων αρχείων δημοπρασιών, φωτογραφίες και συνεντεύξεις, το Μουσείο Οικίας Ρενέ Μαγκρίτ αναβίωσε το στούντιο του όπως ήταν επί των ημερών του καλλιτέχνη. Στο επάνω μέρος του σπιτιού εκτίθενται πίνακες και αρχειακό υλικό ενώ φιλοξενούνται και περιοδικές εκθέσεις παρεμφερών καλλιτεχνών. Αυτή την στιγμή βρίσκονται σε διαδικασία επέκτασης στο διπλανό κτήριο προκειμένου να υπάρξει αρκετός χώρος για την συλλογή των περίπου 650 έργων σύγχρονης τέχνης.
Ντέιβιντ Άιρλαντ
Σαν Φρανσίσκο, Καλιφόρνια
Επίσης δημιούργησε γλυπτά και εγκαταστάσεις από υλικά που απομόνωσε καθώς καθάριζε, όπως λάστιχα, σκούπες και απορρίματα, Έπειτα από μία περίοδο συντήρησης, το οίκημα άνοιξε ξανά πέρυσι για το κοινό, ενώ το κληροδότημα “500 Capp Street Foundation” που το διαχειρίζεται προσέθεσε στον υπάρχοντα διατηρημένο χώρο νέα τετραγωνικά ώστε να εκτίθενται πρόσθετα έργα και να αρχειοθετούνται. Το σπίτι και το γκαράζ φιλοξενούν περιοδικές εκθέσεις του έργου του Άιρλαντ καθώς και άλλων φιλοξενούμενων καλλιτεχνών.