Μερό: Η αγάπη

«Αγάπη είναι όταν ο καθένας πιστεύει πως ο άλλος βρήκε ένα φάρμακο διαφορετικό»

Δεν παύουμε ν’ αγαπούμε αυτούς που αγαπήσαμε. Αλλά από άνθρωπο σε άνθρωπο, από κομμάτι σε κομμάτι, μας αρέσει να πιστεύουμε πως ανασυνθέτουμε σταδιακά ένα παζλ και πως μια μέρα θα σχηματιστεί ένα πρόσωπο. Και πως δεν θα έχουμε πια ανάγκη να ψάχνουμε. Μόνο που στη θέση της συνολικής εικόνας δεν έχουμε παρά την πιο πρόσφατη, κι αυτή δεν διαγράφει τις προηγούμενες.

Καμία μορφή δεν λησμονιέται, καμία δεν μας συγκρατεί. Γι’ αυτό και η ζωή μας δεν είναι μια διαδοχή από αποτυχίες αλλά μια αβέβαιη κατασκευή ολοκληρωτικά δοσμένη στην αγάπη. Πόλεμοι γίνονται, μοναξιάς προς μοναξιά. Λαβωμένοι συγκρούονται με άλλους λαβωμένους, και με διακύβευμα την αγάπη. Αυτό που καταλογίζουμε στον άλλο δεν είναι ότι μοιράζεται με μας την ίδια πληγή αλλά ότι βρήκε τα ίδια αντίδοτα.

Αγάπη είναι όταν ο καθένας πιστεύει πως ο άλλος βρήκε ένα φάρμακο διαφορετικό, και πως θα τον γιατρέψει. Όμως τον περισσότερο καιρό αγωνιζόμαστε ενάντια σε πλάσματα που μας μοιάζουν υπερβολικά, που υποφέρουν όσο κι εμείς, και ως προς αυτό είναι ακατανίκητα.

Απόσπασμα από το βιβλίο Θηλαστικά, του Πιερ Μερό, εκδ. Εστία. Ο Pierre Mérot (16 Δεκεμβρίου 1959) είναι συγγραφέας και επικεφαλής των εκδόσεων . Αποφοίτησε από το Ινστιτούτο Πολιτικών Σπουδών στο Παρίσι. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος και έπειτα συνέχεια ως δάσκαλος. Είναι συγγραφέας αρκετών βιβλίων, με το μυθιστόρημα«Όλα τα σκοτάδια του Κόσμου», να θεωρείται από τα πιο σημαντικά του έργα. Το βιβλίο του «Θηλαστικά», τιμήθηκε με το βραβείο Flora το 2003. Από το 2013 είναι επικεφαλής των εκδόσεων Éditions Stock. Τον Ιούνιο του 2014 έλαβε το βραβείο Mottart της Γαλλικής Ακαδημίας 9.

Πηγή