Ο Γιώργος – Ίκαρος Μπαμπασάκης επιλέγει κλασικά και αστυνομικά μυθιστορήματα που μόλις κυκλοφόρησαν
Wilkie Collins
Η Γυναίκα με τα Άσπρα
Μτφρ. Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος, εκδ. Gutenberg, 983 σελίδες
Το κλασικό αυτό μυθιστόρημα, και το πρώτο έργο αισθηματικής λογοτεχνίας μυστηρίου (sensation novel), δημοσιεύτηκε αρχικά σε συνέχειες στο έντυπο All the Year Round, ένα εβδομαδιαίο λογοτεχνικό περιοδικό που ίδρυσε και διηύθυνε ο Charles Dickens, από το 1859 έως τον θάνατό του, το 1870. Το μυθιστόρημα του Wilkie Collins (1824-1889) άρχισε να δημοσιεύεται στις 26 Νοεμβρίου του 1859 και ολοκληρώθηκε στις 25 Αυγούστου του 1860. Ρομαντισμός αλλά και ρεαλισμός, πάθος αλλά και λογική, κλασική γραφή αλλά και πρωτότυπες ιδέες συνθέτουν έναν πελώριο καμβά, ένα καλειδοσκοπικό μυθιστόρημα που λάτρεψαν τόσο ο Dickens και ο Thackeray, όσο και αμέτρητοι ανώνυμοι αναγνώστες. ῾῾Άσχετα αν το διαβάζουμε σαν βικτοριανό κλασικό έργο, ή σαν το πρώτο μυθιστόρημα Μαφίας (με τον Φόσκο σαν πρώιμο Νονό᾽᾽, σημειώνει ο μελετητής John Sutherland, ῾῾ή σαν τον γεννήτορα του αγγλικού αστυνομικού μυθιστορήματος (με τον Χαρτράιτ σαν πρώιμο Ιδιωτικό Ερευνητή), ή σαν μια διερεύνηση μερικών από τις σκοτεινότερες άγνωστες πλευρές της βικτοριανής σεξουαλικότητας, η Γυναίκα με τα Άσπρα παραμένει ένα από τα δύο ή τρία μυθιστορήματα της περιόδου που θα διατηρήσουν τη θέση τους για την εξαιρετικά υψηλή αναγνωσιμότητά τους᾽᾽. Ήδη από τις εναρκτήριες αράδες, ο συγγραφέας προϊδεάζει τον αναγνώστη για τον καταιγισμό γεγονότων και στοχασμών που θα απολαύσει: ῾Ἁυτή η ιστορία δείχνει τι μπορεί ν᾽ αντέξει η υπομονή μιας Γυναίκας και τι μπορεί να καταφέρει η αποφασιστικότητα ενός Άνδρα᾽᾽.
Charles Dickens
Η Δίκη για Φόνο και άλλα Μυστήρια
Μτφρ. Γιώργος Μπαρουξής, εκδ. Ποικίλη Στοά, 120 σελίδες
Τρία ῾῾αστυνομικά᾽᾽ διηγήματα του μέγιστου Charles Dickens (1812-1870), δημοσιευμένα αρχικά στο ίδιο έντυπο που φιλοξένησε τη Γυναίκα με τα Άσπρα, το All the Year Round. Συναντάμε φαντάσματα που διψάνε για εκδίκηση, στοιχειωμένα σπίτια, αλλόκοτες διαδόσεις, κατά συρροήν δολοφόνους. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το τρίτο διήγημα, με τίτλο ῾῾Καταδίωξη᾽᾽. Θεωρείται ότι ο Dickens άντλησε την έμπνευσή του από έναν Άγγλο καλλιτέχνη, δημοσιογράφο, πλαστογράφο και δολοφόνο, με τον οποίο είχε γνωριστεί ο συγγραφέας. Πρόκειται για τον Thomas Griffiths Wainewright (1794 – 1847). ῾῾Έχω ακούσει πάρα πολλές ανοησίες᾽᾽, γράφει ο Dickens, ῾῾για κακούς ανθρώπους που δεν σε κοιτάζουν καταπρόσωπο. Μην εμπιστεύεστε αυτή την τετριμμένη ιδέα. Η ανειλικρίνεια μπορεί να κοιτάξει την ειλικρίνεια καταπρόσωπο και να την κάνει να χαμηλώσει τα μάτια, αν έχει να κερδίσει κάτι από αυτό᾽᾽.
Brian Evenson
Έσχατες Μέρες
Μτφρ. Νίκος Α. Μάντης, εκδ. Καστανιώτης, 230 σελίδες
Πρώτη γνωριμία με τον πληθωρικό συγγραφέα Brian Evenson (Αϊόβα, 1966), ο οποίος καταπιάνεται με ποικίλα είδη από το σκληρό νουάρ έως τα γοτθικά αφηγήματα και τη λογοτεχνία του φανταστικού. Οι Έσχατες Μέρες, βραβευμένο μυθιστόρημα τρόμου (2009), μας μεταφέρουν στον κόσμο της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας, στα άδυτα μιας σκοτεινής σέκτας που επιδίδεται σε ακρωτηριασμούς καθότι οι ιδρυτές της θεωρούν ότι διά του ακρωτηριασμού πλησιάζεις περισσότερο τον Θεό. Ανατόμος της φρίκης, με γραφή ακριβείας, ο Evenson ανεβάζει την ένταση της δράσης και επιτείνει την αγωνία μας σε κάθε σελίδα. ῾῾Σε μικρή απόσταση υπήρχε ένας φρουρός, βολτάροντας χαλαρά, αλλά ο Κλάιν έγινε ένα με τη σκιά και τον άφησε να ζήσει. Πλησίασε αργά την πύλη, αλλά ήταν το ίδιο έρημη όπως όταν την είχε περάσει πριν, με τους νεκρούς να παραμένουν βολικά νεκροί στα σημεία όπου είχανε πέσει. Δεν είχαν περάσει δύο ώρες από τότε που είχε έρθει;, αναρωτήθηκε, και μετά αναρωτήθηκε αν ήταν παγίδα. Βγήκε με τον λαιμό του να τον γαργαλάει, περιμένοντας να πέσουν οι πυροβολισμοἰ᾽᾽.
Thomas Engström
Δυτικά της Ελευθερίας
Μτφρ. Γρηγόρης Ν. Κονδύλης, εκδ. Μεταίχμιο, 352 σελίδες
Επίσης πρώτη γνωριμία με τον ήδη καταξιωμένο Σουηδό συγγραφέα Thomas Engström (1975), ο οποίος έχει καταπιαστεί, επίσης, με τη δημοσιογραφία και τη μετάφραση (έχει μεταφράσει, μεταξύ άλλων, βιβλία του Μπάρακ Ομπάμα και του Ίαν Κέρσοου). Ο κεντρικός του ήρωας, ο Λούντβιχ Λιχτ, πάλαι ποτέ αστέρας της Στάζι και νυν ανεξάρτητος πράκτορας της CIA, είναι χρεωμένος, είναι μεσήλικας, έχει συκώτι μισοκατεστραμμένο από το αλκοόλ, έχει μπλεξίματα με την μολδαβική μαφία, ζει στο Βερολίνο, και καλείται να εξιχνιάσει ένα τριπλό έγκλημα και να τα βάλει με έναν ορκισμένο εχθρό των Ηνωμένων Πολιτειών. Το μυστήριο, η κατασκοπεία, η καταιγιστική δράση, αλλά και οι παρατηρήσεις και τα σχόλια του συγγραφέα για το Βερολίνο, συνθέτουν ένα εμπρηστικό κοκτέιλ. ῾῾Θα μπορούσε να νομίσει κανείς, αν περνούσε έξω από το κλαμπ στη Γιορκστράσε, ότι επρόκειτο για κάποιο μικρό βιντεοκατάστημα με μερικά σεπαρέ για να τον παίζουν οι πελάτες και μια μικρή αίθουσα προβολής. Αλλά αυτή η λιτή πρόσοψη με τις τζαμαρίες καθρέφτες στο χρώμα της σάρκας σολομού έκρυβε —όπως και τόσα άλλα σε μια πόλη όπου οι στρώσεις ιστορίας συνωστίζονταν και έγδερναν η μία την άλλη κατά ανεξιχνίαστες πλειάδες— ένα τεράστιο υπόγειο συγκρότημα πολλών ορόφων᾽᾽.
