Από την Αθηνά Λεβέντη
Σαν ιστορία που επαναλαμβάνεται, ένα νέο «τείχος του Βερολίνου» υψώνεται στη Γερμανία. Το προάστιο του Μονάχου, Neuperlach Sud, αποφάσισε ότι δεν θέλει ούτε να βλέπει τα 160 ασυνόδευτα προσφυγόπουλα που πρόκειται να μείνουν στο υπό ανέγερση κέντρο που βρίσκεται στην περιοχή. Έτσι σηκώνουν ένα τείχος ακόμα πιο ψηλό από του Βερολίνου, ύψους 4 μέτρων, ώστε να μην έχουν καμία επαφή με αυτά τα παιδιά.
Μερίδα των κατοίκων της περιοχής προσέφυγαν στην δικαιοσύνη και κατάφεραν να δικαιωθούν, νομιμοποιώντας την κατασκευή του τείχους. Ο δικαστής του διοικητικού δικαστηρίου του Μονάχου επιβεβαίωσε την κατασκευή του, δηλώνοντας μάλιστα ότι οι μετανάστες δεν θα πρέπει να το χρησιμοποιούν για να παίζουν ή με άλλους τρόπους για να διασκεδάσουν.
Κάποιοι κάτοικοι υποστηρίζουν ότι το τείχος είναι απαραίτητο για την ασφάλειά τους, καθώς φοβούνται ότι οι πρόσφυγες θα προκαλούν θόρυβο και προβλήματα με τη συμπεριφορά τους. Παράλληλα φοβούνται μήπως πέσει κατακόρυφα και η αξία της περιουσίας τους. Από την άλλη, η ανέγερση του τείχους έχει προκαλέσει και την οργή ορισμένων κατοίκων, που το θεωρούν απαίσιο, με πρώτο τον αναπληρωτή πρόεδρο της κοινότητας που το αποκαλεί «τέρας» ενώ υπήρξαν και προτάσεις για μια πιο «ήπια» εναλλακτική κατασκευή όπως αυτή ενός ξύλινου φράχτη με φυτά.
Οι πρόσφυγες όμως γίνονται καθημερινά στόχος και σε άλλα μέρη της χώρας, με πολλούς τρόπους, όπως με τους ακροδεξιούς να πραγματοποιούν εναντίων τους φραστικές επιθέσεις και ξυλοδαρμούς. Και αν ο πολιτισμός του ανθρώπου φαίνεται από τον τρόπο που φέρεται στα παιδιά και στους πιο αδύναμους, τότε όλο αυτό μηδενίζει τον πολιτισμό και του δίνει αρνητικό πρόσημο μονομιάς.
