Από τη Λίνα Γιάνναρου
Τα παραπάνω, απομονωμένα, μπορεί να μη σημαίνουν και τίποτα. Στο Facebook, και γενικά στα social media, έχουμε την τάση να δραματοποιούμε τα πράγματα, να υπερβάλλουμε, να κάνουμε χοντροκομμένα αστεία. Τι γίνεται όμως όταν διαβάζουμε επανειλημμένως τέτοια σχόλια από κάποιο φίλο μας; Οταν αυτά συνδέονται με μια δύσκολη συγκυρία για εκείνον, την οποία γνωρίζουμε, πώς αντιδρούμε; «Ενα πράγμα που έχουμε ακούσει από ειδικούς και από ανθρώπους που επέζησαν από απόπειρες αυτοκτονίας είναι ότι, σε στιγμές κινδύνου, το να ακούσει εκείνος που αγωνίζεται να αντεπεξέλθει στις συνθήκες που βιώνει, τα αγαπημένα του πρόσωπα, μπορεί να βοηθήσει πραγματικά», λέει στην «Κ» η υπεύθυνη πολιτικής για την ασφάλεια του Facebook (Ευρώπη, Μέση Ανατολή και Αφρική), Julie de Bailliencourt. «Και αυτό είναι που κάνει το Facebook: συνδέει με τους φίλους και την οικογένεια».
Με σκοπό την πρόληψη και μείωση των αυτοκτονικών περιστατικών στο Διαδίκτυο, το Facebook λάνσαρε πρόσφατα τον οδηγό «Βοήθησε ένα φίλο που έχει ανάγκη», σε συνεργασία με τους οργανισμούς «Το Χαμόγελο του Παιδιού», The Jed Foundation και The Clinton Foundation. Ο οδηγός έχει στόχο να βοηθήσει τους χρήστες στον εντοπισμό πιθανών προειδοποιητικών σημάτων, τα οποία υποδηλώνουν ότι κάποιος φίλος τους βρίσκεται σε συναισθηματική αστάθεια και χρειάζεται βοήθεια, ενώ προσφέρει παράλληλα συμβουλές για τη διαχείριση κάθε περίπτωσης. Σύμφωνα με αυτόν (μπορεί κάποιος να τον βρει εδώ:https://fbnewsroomus.files.wordpress.com/2016/09/hafin-final-gr.pdf), πρέπει να ακολουθούμε το ένστικτό μας: εάν δούμε ότι κάποιος δημοσιεύει μηνύματα που υποδηλώνουν ότι βρίσκεται σε συναισθηματική αστάθεια, θα πρέπει να επικοινωνήσουμε μαζί του και να του προσφέρουμε βοήθεια. Ενα απλό μήνυμα που θα λέει: «Παρατήρησα ότι δεν είσαι ο εαυτός σου τελευταία, είναι όλα καλά;» μπορεί να αποδειχθεί σωτήριο. Φυσικά, στις περιπτώσεις που κάποιος απειλεί να θέσει τέλος στη ζωή του, είναι απαραίτητο να καλέσουμε τις Αρχές, την αστυνομία ή κάποια κατάλληλη δομή όπως το 1056 του «Χαμόγελου για Παιδιά και Εφήβους». Για τα ποστ που μας μοιάζουν «περίεργα» όμως δεν αποτελούν άμεση προειδοποίηση για αυτοκτονία, μπορούμε να ενημερώνουμε το Facebook με το κουμπί «Report Post» και να ακολουθήσουμε τις οδηγίες. Τα σήματα ελέγχονται ένα προς ένα καθ’ όλη τη διάρκεια του 24ώρου και αποστέλλονται αμέσως οδηγίες και στους δύο, στη γλώσσα τους, σχετικά με τα επόμενα βήματα.
«Η ομάδα μας χειρίζεται κάθε αναφορά με προσοχή και παράσχει τοπικά μέσα στο πρόσωπο που μπορεί να τα χρειάζεται», λέει η κ. De Bailliencourt. «Ετσι, για παράδειγμα στην Ελλάδα, θα παρέχουμε σε κάποιον που βρίσκεται σε συναισθηματική αστάθεια τα στοιχεία του “Χαμόγελου του Παιδιού” μαζί με άλλα μέσα και συμβουλές στα ελληνικά. Το άτομο θα δει αυτό το μήνυμα την επόμενη φορά που θα συνδεθεί. Η αλληλεπίδραση είναι φυσικά ιδιωτική». Το πρόγραμμα έχει ήδη λανσαριστεί σε άλλες χώρες, χωρίς να παρατηρηθεί κατάχρησή του. «Το εργαλείο είναι διαθέσιμο σε όποιον ενδιαφέρεται να είναι καλά τα αγαπημένα του πρόσωπα. Οι φίλοι και η οικογένεια είναι οι καλύτεροι κριτές τού κατά πόσον κάποιος φαίνεται να βρίσκεται σε συναισθηματική αστάθεια και αγωνίζεται να αντιμετωπίσει μια συγκεκριμένη κατάσταση ή όχι. Αν και οι περιπτώσεις μπορεί να είναι σπάνιες, είναι σημαντικό για εμάς να παρέχουμε στους ανθρώπους βοήθεια και καθοδήγηση». Σύμφωνα με τη Διεθνή Εταιρεία για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας, κάθε χρόνο αυτοκτονούν περισσότεροι από 800.000 άνθρωποι, δηλαδή ένας άνθρωπος ανά 40 δευτερόλεπτα. Ειδικά για την ηλικιακή ομάδα των 15-29 ετών, είναι η δεύτερη αιτία θανάτου παγκοσμίως.
